Pieter Ariese - 30 aug 2008 08:38 - Gewijzigd: 30 aug 2008 08:38

Even een fietspomp lenen

Veilig Honk helpt scholier weer op weg

KOOTWIJKERBROEK - Een lekke band, een valpartij of vervelende pesterijen. Scholieren die onderweg problemen hebben, kunnen aankloppen bij een ”Veilig Honk”. Deze zijn te herkennen aan een kleurig bordje in de tuin. Als het goed is, tenminste.

„Nooit van gehoord”, zegt Bertold Roest (14) op de vraag of-ie weet wat een Veilig Honk is. Hoog tijd om er eens een kijkje te nemen. Bertold fietst elke dag vanuit Kootwijkerbroek naar het Witsiuscollege in Barneveld. Op die route zijn verschillende Veilige Honken, maar bordjes in de tuin zijn nergens te bekennen.

Bertold Roest vindt Veilige Honken een goed idee.

Een van de Veilige Honken is het huis van de familie Van den Bosch aan de Wesselseweg. Zonder bordje in de tuin. „We hebben wel zo’n bordje gehad”, zegt G. van den Bosch. „Niet dat het veel hielp, want er kwamen nooit scholieren.”

Vier jaar geleden werd Van den Bosch door Veilig Verkeer Nederland en de politie gevraagd of zijn adres een Veilig Honk mocht worden. „Op zich een prima plan, maar ik denk dat een leerling die hulp nodig heeft gewoon bij de eerste de beste boerderij aanklopt. En dat kan hier ook, want in deze buurt kent iedereen elkaar.”

Bertold knikt instemmend. „Ik vind het best een goed idee, maar ik zou niet speciaal gaan zoeken naar zo’n honk. Ook niet nu ik weet dat ze er zijn.” De vwo-leerling fietst altijd met een groepje vrienden naar school. „Meestal met z’n drieën of vieren. Als er dan wat is, help je elkaar.” Veel narigheid maakt hij trouwens niet mee onderweg. „’k Heb geloof ik één keer een lekke band gehad. Toen ben ik weer terug naar school gelopen.”

Fietspomp
Heel anders is de ervaring van boer H. van Dijk uit Terschuur. Bij de oprit naar zijn boerderij prijkt het kleurige bordje dat scholieren met problemen de weg moet wijzen. Ook het huis van Van Dijk werd in 2004 een Veilig Honk. „We waren de eerste in de buurt. De enige voorwaarde was dat we vaak thuis zijn.” Van Dijk kreeg een tas met een EHBO-doos en bandenplakspullen, en een fietspomp. Die laatste heeft z’n nut inmiddels ruimschoots bewezen.

„Er passeren hier elke dag honderden scholieren. De meesten gaan naar het Van Lodenstein in Hoevelaken. Regelmatig kloppen ze bij ons aan. Soms krijgen we wel drie keer per week scholieren op het erf. Meestal met een lekke band of een kapotte fiets. Een enkele keer na een valpartij. We helpen ze hier weer op weg. Of we bellen even naar huis.”

Ook scholieren die onderweg worden gepest, kunnen bij een Veilig Honk aankloppen. Maar dat gebeurt zelden, zegt Van Dijk. „Iemand die gepest wordt, zoekt z’n toevlucht niet zomaar bij een willekeurige boerderij. Dat snap ik best, maar toch mogen ze ook hier komen.”

Ondanks dat de leerlingen de weg naar Van Dijk weten te vinden, moet er meer aandacht komen voor de Veilige Honken. „Ik vind dat ze op school ook moeten vertellen dat er Veilige Honken zijn. Zeker aan de kinderen die voor het eerst naar het voortgezet onderwijs gaan. Het is toch fijn om te weten dat ze onderweg ergens terechtkunnen.”

Veilig naar school
Jongeren die naar school gaan, moeten vaak ver fietsen. Onderweg kan er van alles gebeuren. Pesterijen, een valpartij, een lekke band, noem maar op. Een Veilig Honk is een plek waar scholieren onderweg terechtkunnen voor hulp als er iets aan de hand is. Zo’n Veilig Honk is een woning op een route waar veel schoolgaande jeugd langskomt. Bewoners die meedoen aan het project zetten het Veilig Honkbord in de voortuin of achter het raam. Goed zichtbaar, zodat fietsers meteen zien dat ze daar kunnen aankloppen voor hulp. Wanneer een scholier aanbelt bij de bewoners bieden zij veiligheid: door een luisterend oor en een helpende hand. Op verschillende plekken in Nederland zijn Veilig Honkadressen, maar een goed overzicht ontbreekt. De kleurige bordjes zijn dus de enige aanwijzing.