Yord herfst logo
Home      Zoeken      

    Strak in pak onder water

    Heleen en Elise maken duik in Grevelingen

    „Laat je maar voorover vallen in het water.” Strak in pak zit Heleen ten Hove (16) op een steiger in de Grevelingen (Zeeland). Op haar rug heeft ze een persluchtfles. Aan haar voeten flippers, haar ogen verscholen achter een duikbril. Plons. Ze gaat het water in, haalt nog eens diep adem en verdwijnt dan met een instructeur naar de diepte.

    Heleen ten Hove (l.) en haar vriendin Elise Sanderman gaan met Magneet de uitdaging aan om een duik te nemen in de natuur. Voordat ze onder water gaan, krijgen ze instructies.

    Heleen ten Hove (l.) en haar vriendin Elise Sanderman gaan met Magneet de uitdaging aan om een duik te nemen in de natuur. Voordat ze onder water gaan, krijgen ze instructies.

    „Het lijkt mij onwijs gaaf om een keer samen met een vriendin te gaan duiken”, schreef Heleen uit Moordrecht. Daarom daagde ze Magneet uit om de natuur onder water eens te bekijken. Vriendin Elize Sanderman (16), ook uit Moordrecht, gaat mee. Duikcentrum de Grevelingen in Scharendijke zorgt voor instructeurs en het materiaal.

    Voordat de twee samen met een Magneetredacteur het water in mogen, krijgen ze aanwijzingen. Instructeur Teun Schoenmaker: „Jullie gaan voor het eerst duiken. Dan is het van belang dat je weet hoe de apparatuur werkt en wat je moet doen als je bijvoorbeeld druk op je oren voelt.” Instructeur Marian Splinter legt de meiden de theorie van het duiken uit. „Jullie avontuur begint hier. Duiken is ontzettend leuk omdat je in een andere wereld komt. Voordat je zover komt, moet je een aantal zaken weten.”

    Blllblbbb. Dat is het enige wat je hoort als je onder water praat, zegt Splinter. „Communiceren gaat dus met gebaren. Heel simpel. Duim omhoog betekent: we gaan omhoog. Duim omlaag is: we gaan omlaag. Een rondje van wijsvinger en duim met de andere vingers omhoog betekent: alles is oké.” Een dik halfuur later is de theorieles voorbij.

    Marsmannetjes
    Het brakke water van de Grevelingen heeft een temperatuur van rond de 18 graden. Een temperatuur om een pak uit te zoeken dat ons tijdens het duiken warm houdt. Uit de kleedhokjes klinkt gezucht en gepuf. Elise: „Hij past niet.” Instructrice Splinter zoekt een ander maatje. Even later komen de twee puffend uit de hokjes. Heleen: „Wat is het warm zeg.” Speciale schoenen maken de uitrusting compleet.

    Een loodgordel, trimvest met ademapparatuur, duikbril en flippers volgen. De twee zien eruit als marsmannetjes en klimmen moeizaam de trap op bij de dijk aan de rand van de Grevelingen. Heleen: „Pff, zwaar zeg.” Elise: „Maar ik heb er wel ontzettend veel zin in.”

    …spullen inspecteren…

    …spullen inspecteren…

    Aan de rand van de steiger mogen de twee gaan zitten. De duikinstructeurs springen alvast in het water. Wanneer alles op de juiste plek zit: bril voor de ogen, flippers aan de voeten en ademautomaat in de mond, mogen de twee zich voorover laten vallen. Ploemp. Heleen gaat kopje onder. Haar instructrice blaast het trimvest op. Heleen komt weer boven. Ze maakt de duikbril schoon door erin te spugen en uit te spoelen. Splinter maakt het okégebaar met een vragend gezicht. Heleen knikt. Beiden verdwijnen onder water. Een paar flippers komen nog even omhoog. Daarna borrelen alleen nog luchtbellen.

    Alle drie volgen we met een instructeur onder water een eigen route. Het krioelt van het leven onder de golven. Tussen het wuivende zeewier schieten her en der visjes weg. Kwalletjes komen voorbij. Ze zijn prachtig om te zien, net luchtballonnetjes. Ze zijn totaal anders dan wanneer ze op het strand liggen. Een iets grotere vis zoekt beschutting in een oesterschelp als mijn schaduw op hem valt. Zonlicht schittert in het water. Onderwaterplanten wuiven in de stroming. Een kreeft, herkenbaar aan z’n grote scharen, kruipt weg in een holletje.

    Eng
    Langzaam zakken we. Dieper en dieper. De druk op m’n oren neemt toe. Die probeer ik weg te nemen door in m’n neus te knijpen en erdoor uit te ademen. Plop. De druk is weg. De bodem wordt zanderig. We zweven rond op een diepte van 3 meter. Regelmatig vraagt de instructeur met het okésignaal of alles nog goed gaat.

    Na een duik van ongeveer een halfuur klimt Elise met een brede grijns op haar gezicht omhoog de steiger op. Een rode afdruk laat zien waar haar duikbril heeft gezeten. „Het was echt onwijs gaaf.” Even later komt Heleen boven water. Ook zij lacht. „De natuur onder water is echt mooi. Alleen de grote krabben die ik gezien heb vond ik eng.” Elise: „En de kwalletjes. Maar ik zou nog wel een keer willen.”

    Duikcentrum de Grevelingen is het hele jaar geopend. Duikcursussen en introductieduiken worden gegeven van eind mei tot eind september. Meer informatie: www.de-grevelingen.nl en 0111-671500. Het duikcentrum is gevestigd aan de Elkerzeeseweg 34 in Scharendijke.

    Reacties (10)

    TenS
    stagiair
    Quote bericht
    aantal posts:74

    leuk ey duiken

    ik heb lichte astma en kan niet tegen geperste lucht

     

    xxxmij

    hoihoi
    journalist
    Quote bericht
    aantal posts:2992

    leuk!!!!

    Huppie
    correspondent
    Quote bericht
    aantal posts:143

    leuk joh

    zou ik ook wel willen

    GenM
    verslaggever
    Quote bericht
    aantal posts:1033

    lagge!!!

    afasdfasdfwe
    bezorger
    Quote bericht
    aantal posts:20

     

    hoihoi
    journalist schreef op vrijdag 18 juli 2008 - 22:24

    leuk!!!!


    leuk??? gaaf!!!

    m-a-r-t-ij-n
    bezorger
    Quote bericht
    aantal posts:4

    da kijk mij ok leuk!..?

    jano
    redacteur
    Quote bericht
    aantal posts:352

    leuk zeg..

    -x-lietje
    bezorger
    Quote bericht
    aantal posts:33

    leuk joh dat is niet verkeerd en zeker niet in zeeland want daar zie je mischien nog wat moois

    hannedoor
    bezorger
    Quote bericht
    aantal posts:35

    GSJHY

    Dol-fijn
    correspondent
    Quote bericht
    aantal posts:146

    leuk joh wou ik ook wel

     Zoals de waard is, vertrouwd hij zijn gasten.