Van onze verslaggevers -  1 jul 2008 08:38 - Gewijzigd: 1 jul 2008 08:38

Van homohaat bespeurt Plasterk niets

ROTTERDAM - „Van de pers heb ik geen last.” Iedereen mag mijn discussie met reformatorische scholieren volgen, gebaart onderwijsminister Plasterk gedecideerd. Daarna probeert hij leerlingen met venijnige speldeprikjes te verleiden tot het standpunt dat christenen homofiele gevoelens heel goed kunnen praktiseren. „De minister is op bekeringspad.”

Plasterk op het Wartburg College.

Dat hij leerlingen van het Wartburg College openlijk kan bevragen op hun opvattingen over homofilie, oké. Maar de spontane opmerking: „We hebben iemand in ons midden met deze gevoelens. Daar zit hij”, brengt onderwijsminister Plasterk wel even van zijn stuk.

Zichtbaar verrast draait hij zijn hoofd naar de aangewezen jongen. Die grijnst wat, steekt zijn hand op en zegt vriendelijk: „Hallo.” Plasterk herstelt zich snel met een vriendelijk knikje. Dan pakt hij de microfoon en reageert vrolijk: „Hallo.”

Het is maandagochtend 28 juni. Op de bestuurskamer van het Wartburgcollege presenteert de Stuurgroep homoseksualiteit van de Vereniging voor Gereformeerd Schoolonderwijs (VGS) in een besloten samenzijn met Plasterk haar visienota over homoseksualiteit. Zo’n twintig leerlingen wachten in een lokaal elders op een kringgesprek.

Wat de stuurgroep betreft, is een deel van het gesprek besloten. „Nog vijf minuten”, probeert een redacteur van RTL Nieuws. Hij krijgt steun van Plasterk, die aangeeft van de pers geen last te hebben. De stuurgroep zwicht.

Met orthodox-christelijke leerlingen discussiëren over homoseksualiteit in aanwezigheid van een handvol journalisten is voor Plasterk een buitenkansje waarvan hij zichtbaar geniet. „Televisiedominees zeggen altijd dat homo’s moeten bidden om genezing. Hoe zie jij dat?”, vraagt hij de homofiele leerling. „Dat heb ik ook lang gedaan, maar inmiddels ben ik agnost”, reageert de scholier gevat.

Plasterk wendt zich weer tot de rest van de groep. Welk advies zouden ze geven aan een vriend of vriendin die onverwacht uitkomt voor zijn of haar homofiele gerichtheid? „Onthouding”, zegt een van de leerlingen, „zoals priesters kunnen besluiten tot het celibaat.” „Priester worden is een eigen keus”, werpt Plasterk tegen. „Dat is toch wel een belangrijk verschil.”

„Je kunt het meenemen in het gebed”, probeert een tweede leerling. „Heel je leven ermee worstelen?”, reageert de bewindsman quasi-verbaasd. Een van zijn ambtenaren stoot een collega aan en fluistert: „Hij is op het bekeringspad.”

Ook een christen-homo mag leven in de hoop dat hij na dit leven tot zijn volle bestemming mag komen, is een derde optie die leerlingen aandragen. Plasterk, plagend: „Lang hoor als je daar tachtig jaar op moet wachten.” Een leerling, gevat: „De eeuwigheid duurt nog langer dan tachtig jaar.”

Plasterk rondt af. De inhoud van de nota omschrijft hij als liefdevol: „De meest onaardige passages uit het Oude Testament staan er niet in.” Hij complimenteert de auteurs die onderstrepen dat ze aan zelfacceptatie van leerlingen met homofiele gevoelens de voorrang geven boven pogingen van geaardheid te veranderen. Met scholen die zeggen dat de Bijbel een seksuele relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht verbiedt, is niets mis, mits ze er bij vertellen dat er ook andere opvattingen zijn.

Over het gesprek met de leerlingen is hij ronduit positief. Van homohaat viel niets te bespeuren. „Daarin lopen jullie voor op sommige moslims.”

Prompt veert een van de aanwezige docenten op. „Wilt u dit in een debat met de Tweede Kamer openlijk herhalen? En daarbij aangeven dat er geen reden is om pressie uit te oefenen op onze kring?” Die toezegging doet de minister niet. Eerst wil hij met scholen van gedachten wisselen over de ontslagbescherming voor homofiele docenten die openlijk op school kenbaar maken een seksuele relatie aan te gaan met iemand van hetzelfde geslacht. Desgevraagd geeft hij terloops zijn mening over gewetensbezwaarde trouwambtenaren. „Die moeten gewoon niet aan zo’n baan beginnen. Doe je dat toch, dan pak je ook zo’n hele baan.” Ver na het tijdstip waarop hij in Den Haag wordt verwacht, verlaat de minister de school.

Bekijk ook het videoverslag op refdag.nl.