„Als Ik je zie, ben Ik blij”
EO-Jongerendag met 27.000 bezoekers in teken van ”ondersteboven”
ARNHEM - „God wil jou iets vertellen: Ik ben helemaal ondersteboven van je. Als Ik je zie, ben Ik blij. Jij bent Mijn geliefde kind. Dat zegt Hij vandaag, nu, tegen jou.”
Spreker Bram Rebergen licht met deze woorden het thema van de 34e EO-Jongerendag toe: ”ondersteboven”.
EO-presentator Manuel Venderbos presenteert voor het eerst de jongerendag. „Ik geloof dat God ondersteboven van je is. Ik hoop dat je door muziek of sprekers heen God ontmoet.”
Met een ’zwevende’ en dansende vrouw, opgetrokken met een kabel, veel vuurwerk en lichteffecten wordt de EO-Jongerendag ingeluid. De liederen van de Ronduit Praiseband, onder leiding van aanbiddingsleider Steven van Kranenburg, onderstrepen het thema. „Ik ben verkocht toen ik voor U viel / Met U leven is avontuurlijk / Hij houdt van mij / Hij houdt van jou / Hij is ondersteboven van jou / Ik maak mij dus echt geen zorgen / Jij bent Zijn alles.”
Bezoekers komen ineens even in kerstsferen terecht. Kunstsneeuw dwarrelt omlaag, kerstbomen worden aangerukt en er klinken kerstliedjes. Rebergen houdt zijn verhaal bij een wiegje, dat de plaats van het kind Jezus moet voorstellen. „Ik sta hier in Zijn babykamer”, zegt hij. „Hier ligt God, in een houten bak. Maria een tienermoeder, en Jozef een trotse papa. God heeft ook zo naar die kribbe gekeken, misschien er wel omheen gewandeld. Dat is toch geweldig?”
Later heeft God nog eens tegen Zijn kind gezegd: „Je bent Mijn geliefde kind, in Jou vind ik Mijn vreugde.” „Dat zei Hij toen Jezus dertig jaar was, toen Hij nog geen zonde vergeven had, een zieke genezen of een dode opgewekt had.”
Lees het hele artikel op www.refdag.nl.
Reacties (131)
tulp redacteur | maandag 16 juni 2008 - 21:04 | ![]() |
aantal posts:471 | als je echt bekeerd word leer je hoe zondig je bent en ga je niet onder de schijnwerpers staan te klappen | |
everyoneweb.com/christelijkforum |
Arempien bezorger | maandag 16 juni 2008 - 21:15 | ![]() |
aantal posts:1 | Wie van jullie is er zelf eigenlijk op de EO-jongerendag geweest? Ik las ergens het volgende citaat: hoe minder men ergens vanaf weet, hoe makkelijker men er een mening over heeft. Het makkelijke van een mening is dat men zich niet verder in de zaak hoeft te verdiepen. Maar goed. Ik ben dus zelf wel op de EO-jongerendag geweest. Voor de eerste keer. Ik had er al vaak dingen over gelezen, dus ik was wel benieuwd hoe het werkelijk zou zijn. In de eerste plaats: hoe bijzonder is het niet als er 27.000 jongeren bij elkaar komen die allemaal in God geloven? Hoeveel negatieve dingen hoor je niet over jongeren? Hoeveel rottigheid gebeurd er veelal in en om voetbalstadions? Maar afgelopen zaterdag: 27.000 jongeren, stilte in een voetbalstadion, samen bidden. Okeey, ik zal niet alleen het positieve benoemen, er was ook een hoop herrie. Het volume van de muziek stond behoorlijk hoog en was van een ander genre dan wat we in de kerk gewend zijn. Wat meer rust had ik niet erg gevonden. Over de sprekers: het artikel schertst een eerlijk beeld. Je kunt de toespraken zien en horen op www.eo.nl/jongerendag. Bram Rebergen bracht alles inderdaad wel heel positief. Het ging alleen maar over liefde, dat je een kind van God bent, etc. Maar ik kind van God ben je niet zomaar, dat vraagt om geloof. Om besef van je eigen zonden én vertrouwen op de genade in Christus. De toespraak van Kees Kraayenoord vond ik in dat opzicht meer Bijbels. Hij nam de gelijkenis van de verloren zoon (Lukas 15)als uitganspunt. Ook wij zijn als de verloren zoon en zoeken ons heil vaak ver bij God vandaan. We verdienen het niet om Zijn kind te zijn. Maar weet je, toen de zoon naar huis ging, toen stond zijn vader hem buiten op te wachten. De vader zocht zijn verloren kind op. En dat doet onze hemelse Vader ook. Hij vernederde zich door mens te worden. En daardoor... mag je toch (door genade!!!) Zijn kind zijn. En over die oudste zoon. Hebben wij ook niet vaak zoiets van "maar wij zijn er toch altijd"? We gaan twee keer per zondag naar de kerk, zitten op een reformatorische school, doen geen gekke dingen. Misschien zelfs: we gaan niet naar de EO-jongerendag. Denk jij nooit "waar blijft míjn feest"? Maar ook dan komt de Vader naar buiten (vers 28). Aan jou om net als de jongste zoon te zeggen "ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan". Want is het eigenlijk geen houding van hoogmoed? Jezelf centraal stellen? Proberen om Gods genade te verdienen? Bij mij in ieder geval wel! En daarmee is het ook nodig dat God naar mij en naar jou toekomt. Alleen daardoor kunnen we gered worden, we hebben niks verdiend. Dat werd wel duidelijk in die toespraak. Dat is zeker ondersteboven: God doet dingen anders dan wij verwachten. Hij vernedert zich, om ons te verhogen. Is dat Liefde of niet? Laat dat niet zien dat God idd van ons houdt? Als Hij ons haatte zou Hij dan zo'n reddingsplan in werking stellen? Hij haat de zonde, maar niet de zondaar! Tot slot. Ik kan begrijpen dat er kritiek komt op de EO-jongerendag. Er waren ook dingen waar ik niet gecharmeerd van was. Echter, er waren ook zeker goede dingen. Ik denk aan de 'preek' van Kees, het samen bidden, God eren d.m.v. zang, de hereniging van een meisje met haar opa en oma, het inzamelen van geld voor een kinder- en jongerenkliniek van stichting De Hoop en de gesprekken op weg naar huis. Ik kon God danken voor deze dag en ga DV volgend jaar weer. Laten we eerlijk zijn: ook op een reformatorische jongerendag zal niet alles je evenveel aanspreken. En voel jij je niet prettig bij zo'n dag? Prima, dan ga je niet. Romeinen 14 weleens gelezen? Doen! En probeer dan maar eens de toepassing te bedenken naar deze discussie. |
Josanne bezorger | maandag 16 juni 2008 - 21:43 | ![]() |
aantal posts:14 | Laat iedereen God dienen, hoe hij denkt dat het behoort. :) |
tulp redacteur | maandag 16 juni 2008 - 21:51 | ![]() |
aantal posts:471 | Arempien
schreef op maandag 16 juni 2008 - 21:15 Wie van jullie is er zelf eigenlijk op de EO-jongerendag geweest? Ik las ergens het volgende citaat: hoe minder men ergens vanaf weet, hoe makkelijker men er een mening over heeft. Het makkelijke van een mening is dat men zich niet verder in de zaak hoeft te verdiepen. Maar goed. Ik ben dus zelf wel op de EO-jongerendag geweest. Voor de eerste keer. Ik had er al vaak dingen over gelezen, dus ik was wel benieuwd hoe het werkelijk zou zijn. In de eerste plaats: hoe bijzonder is het niet als er 27.000 jongeren bij elkaar komen die allemaal in God geloven? Hoeveel negatieve dingen hoor je niet over jongeren? Hoeveel rottigheid gebeurd er veelal in en om voetbalstadions? Maar afgelopen zaterdag: 27.000 jongeren, stilte in een voetbalstadion, samen bidden. Okeey, ik zal niet alleen het positieve benoemen, er was ook een hoop herrie. Het volume van de muziek stond behoorlijk hoog en was van een ander genre dan wat we in de kerk gewend zijn. Wat meer rust had ik niet erg gevonden. Over de sprekers: het artikel schertst een eerlijk beeld. Je kunt de toespraken zien en horen op www.eo.nl/jongerendag. Bram Rebergen bracht alles inderdaad wel heel positief. Het ging alleen maar over liefde, dat je een kind van God bent, etc. Maar ik kind van God ben je niet zomaar, dat vraagt om geloof. Om besef van je eigen zonden én vertrouwen op de genade in Christus. De toespraak van Kees Kraayenoord vond ik in dat opzicht meer Bijbels. Hij nam de gelijkenis van de verloren zoon (Lukas 15)als uitganspunt. Ook wij zijn als de verloren zoon en zoeken ons heil vaak ver bij God vandaan. We verdienen het niet om Zijn kind te zijn. Maar weet je, toen de zoon naar huis ging, toen stond zijn vader hem buiten op te wachten. De vader zocht zijn verloren kind op. En dat doet onze hemelse Vader ook. Hij vernederde zich door mens te worden. En daardoor... mag je toch (door genade!!!) Zijn kind zijn. En over die oudste zoon. Hebben wij ook niet vaak zoiets van "maar wij zijn er toch altijd"? We gaan twee keer per zondag naar de kerk, zitten op een reformatorische school, doen geen gekke dingen. Misschien zelfs: we gaan niet naar de EO-jongerendag. Denk jij nooit "waar blijft míjn feest"? Maar ook dan komt de Vader naar buiten (vers 28). Aan jou om net als de jongste zoon te zeggen "ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan". Want is het eigenlijk geen houding van hoogmoed? Jezelf centraal stellen? Proberen om Gods genade te verdienen? Bij mij in ieder geval wel! En daarmee is het ook nodig dat God naar mij en naar jou toekomt. Alleen daardoor kunnen we gered worden, we hebben niks verdiend. Dat werd wel duidelijk in die toespraak. Dat is zeker ondersteboven: God doet dingen anders dan wij verwachten. Hij vernedert zich, om ons te verhogen. Is dat Liefde of niet? Laat dat niet zien dat God idd van ons houdt? Als Hij ons haatte zou Hij dan zo'n reddingsplan in werking stellen? Hij haat de zonde, maar niet de zondaar! Tot slot. Ik kan begrijpen dat er kritiek komt op de EO-jongerendag. Er waren ook dingen waar ik niet gecharmeerd van was. Echter, er waren ook zeker goede dingen. Ik denk aan de 'preek' van Kees, het samen bidden, God eren d.m.v. zang, de hereniging van een meisje met haar opa en oma, het inzamelen van geld voor een kinder- en jongerenkliniek van stichting De Hoop en de gesprekken op weg naar huis. Ik kon God danken voor deze dag en ga DV volgend jaar weer. Laten we eerlijk zijn: ook op een reformatorische jongerendag zal niet alles je evenveel aanspreken. En voel jij je niet prettig bij zo'n dag? Prima, dan ga je niet. Romeinen 14 weleens gelezen? Doen! En probeer dan maar eens de toepassing te bedenken naar deze discussie.
helemaal mee eens! | |
everyoneweb.com/christelijkforum |