Twijfel over het resultaat
Ga maandag naar een school en maak daar een examen op vmbo-tl-niveau. Zo luidt de opdracht. Maandagochtend was het zover, ik deed mee met het aardrijkskunde-examen.
Ik zal eerlijk zijn. Toeristen en water hoef ik even niet meer te zien. Dat zijn de onderwerpen van het aardrijkskunde-examen. Het telt 45 vragen die tussen 9.00 en 11.00 uur moeten worden beantwoord.
Precies vijf minuten te vroeg kom ik de gymzaal binnen. Het is alsof ik nooit ben weggeweest. Tien jaar geleden maakte ik er ook mijn examens. De kleur van de stoelen is als enige anders. Wit is donkerrood geworden. Moet het maken van een examen meer uitstraling krijgen, of was er toevallig een leverancier die een partij donkerrode stoeltjes had?
Hopelijk is de kwaliteit van de stoelen beter dan tien jaar geleden. Tijdens een examen scheikunde zakte een klasgenoot door de poten toen hij even op twee poten wiebelde. Direct even testen. Het valt mee. De poten zijn ietwat wiebelig, maar ze houden het vol.
Stipt om 9.00 uur mogen de vragenboekjes open. Het examen begint met het onderdeel ”toerisme”. M’n antwoord op de eerste vraag is een gok. Het gaat over lange of korte vakanties. Hoort een midweek bij de eerste of de tweede? Tja. Ik vind het een korte vakantie. Als ik ga, is het voor minimaal twee weken. Ikke-pikke-porretje. De korte vakantie blijft over. Helaas pindakaas. ’s Avonds, bij een controle op internet, blijkt dat fout. Balen!
Naast mij zit een buurman driftig te pennen. Hij is niet de enige. In lange rijen vullen we ongeveer de helft van een gymzaal. Alleen het krassen van pennen klinkt. Af en toe ritselt iemand met zijn papieren. Een vlieg cirkelt rond een tl-bak in het plafond. In de verte klinkt een schoolbel. Een brommer ronkt voorbij. Niemand kijkt op of om. Brr. Saai werk voor de surveillanten.
Ik buig me maar weer eens over de vragen. „Irak heeft genoeg drinkwater voor haar bewoners. Wat gebeurt er met het deel dat overblijft?” Mijn antwoord, zelf verzonnen: „Irak exporteert het naar landen die een tekort hebben aan drinkwater.” Mooi bedacht of niet? Mis poes. Het correctiemodel zegt: „Het stroomt naar zee.”
Langzamerhand bekruipt de twijfel me. Heel eerlijk gezegd ben ik blij dat dit geen echt examen is. Volgens mij zou ik wekenlang in de stress zitten met de vraag: Heb ik het wel gehaald?
Precies om 10.05.18 uur leg ik m’n pen weg. Ziezo, zes A4’tjes volgeschreven. Dat is eens wat anders dan een kladblok. Als ik het papier inlever, wijst een docent mij erop dat ik de code van mijn vakleraar ben vergeten in vullen. Hij moet lachen als ik zeg dat ik als RD-journalist dit examen maak. Ik ook.
Nog één ding, het eindresultaat is een 7,6. Had ik niet verwacht.