Albert-Jan Regterschot - 21 mei 2008 10:02 - Gewijzigd: 21 mei 2008 10:02

„Ik heb net je moeder gebeld waar je bleef”

KAMPEN - Klokslag negen uur gaat in Kampen de enveloppe met examens open. In het ene sporthal van de Scholengemeenschap Pieter Zandt buigen leerlingen zich over de VMBO-examens Handel en Administratie en Metaal- en Elektrotechniek. In een verderop gelegen ruimte stoeien VWO’ers met Nederlands. „Wie nog een telefoon bij zich heeft kan ’m nu nog inleveren.”

Lange rijen met tafels en stoelen staan keurig in het gelid. Op de vloer ligt speciaal voor de gelegenheid uitgerold tapijt. De sporthallen van de ’PZ’ klinkt gepraat en gegiechel. Tussen iedere rij met leerlingen is een serie stoelen leeggelaten. Dat voorkomt spieken. Voor elke rij staan aanduidingen van de klassen en vakken die geëxamineerd worden. De aanduiding op een bordje ”GS-TL-ME 309-407” zal voor menig ouder geheimtaal zijn.

Een docent discussieert met een meisje over haar jasje. Is het een jas voor buiten of hoort het bij de ’normale’ kleding? In het eerste geval moet-ie buiten de examenruimte blijven. De jas mag echter aanblijven. Even voor de aanvang van de VMBO-examens druppelen de laatkomers binnen. „Ik heb net je moeder gebeld waar je bleef”, zegt coördinator D. van den Noort tegen een jongen. Een ander wordt uit zijn bed gebeld. „Als je binnen een half uur hier bent, mag je nog meedoen”, boodschapt de docent.

Een ruimte verderop instrueert G. J. Bakker, coördinator van het VWO, de leerlingen die zich hebben verzameld voor het examen Nederlands. „Toiletbezoek alleen onder begeleiding, natuurlijk tot aan de deur”, grapt hij. Hij vraagt de leerlingen om na het verlaten van de zaal op een briefje informatie te schrijven over de vervolgopleiding waarvoor ze zich hebben aangemeld. „Jongelui, stil. Het examen is begonnen”, klinkt het vanuit de aangrenzende ruimte.

Even voor tienen komen de eerste VMBO’ers naar buiten. Henriëtte Talen (15) uit Staphorst deed het examen Handel en Administratie. „Het was best lastig”, geeft ze toe. Sommige dingen die gevraagd werden stonden volgens mij niet in het boek dat we gebruikt hebben tijdens de lessen.” Annemarie Brouwer (16) uit Genemuiden deed hetzelfde examen. „De uitslag? Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Maar ik denk dat ik het wel haal.” Klasgenoot Klaas Steenstra is minder optimistisch. „Waarschijnlijk moet ik een jaar overdoen. De reden? Ik heb er te weinig aan gedaan. Tja…”.

VWO’ers Wilma Pater en Nellie Huizinga (beiden 17) deden het examen Nederlands. Eerst vragen naar aanleiding van een tekst over overheidssteun aan kunstenaars. Daarna samenvatten van een andere tekst. „Dat ligt mij het beste”, zegt Wilma. „Je zoekt naar een paar hoofdpunten uit de tekst. Die schrijf je op en klaar. Maar ook de rest van het examen was goed te doen.” Nellie heeft voorkeur voor de vragenbeantwoording. Toch zijn beiden vrij snel klaar: nog voor elf uur komen ze de examenzaal uitgelopen.

Geert-Jan Visscher (15) uit Genemuiden legde het examen VMBO Metaal en Elektra af. Waar dat over gaat? „Vragen over metaalbewerking. Welke gaten je moet boren in een soort materiaal bijvoorbeeld. Daar is een schema voor.” Het lastigst vond hij de vragen over NOF- en EN-poorten, voor digitale electronische schakelingen. „Daar kwam ik niet uit.” Naast hem zitten Albert van Asselt (15) uit Grafhorst en Jos ten Brinke (16) uit IJsselmuiden. Albert: „Ik vond het een makkelijk examen. We hadden natuurlijk een goede leraar, zet dat er maar bij. Bakker heet-ie.” Hij wil de opleiding voor MBO-commercieel medewerker gaan doen. Doel: „Verkoper worden”.

Voor Jos ten Brinke was het examen redelijk te doen, zegt hij. „Ik denk dat ik het haal. Een zesje denk ik. Wat ik niet wist? Wat derving is bijvoorbeeld.” Waaat!?! Roept de groep om hem heen. „Da’s een makkie. Je hebt criminele derving en niet-criminele.” Na de Pieter Zandt hoopt Jos de opleiding Vrede en Veiligheid te doen aan het Deltion College. Hij wil uiteindelijk bij de Landmacht. Dat hij daarmee risico’s loopt, bijvoorbeeld bij een uitzending naar Uruzgan? Hij haalt zijn schouders op. „Ik ga er van uit dat ik heelhuids terug kom.”