Geplaatst:21 mei 2008 09:46 - Gewijzigd: 21 mei 2008 09:46

Twee keer is scheepsrecht

Zakken. Dé grote angst van talloze examenkandidaten. Wéér al die leerstof doorworstelen. Nóg een jaar op die school. En al je vrienden naar diverse studieplaatsen zien trekken, terwijl jij je zuchtend de bekende lessen opnieuw eigen maakt. Dieneke en Bettina vertellen over hun ervaringen als ”zakkers”.

Dieneke Dekker (19) uit ’s-Gravenpolder doet dit jaar voor de tweede keer examen in vwo 6. Bettina Schop (17) uit Nieuw-Lekkerland doubleerde havo 5.

„Ik ben met 0,3 punt te weinig gezakt na een herkansing”, vertelt Dieneke. Scheikunde was niet haar sterkste vak. Na de onvoldoendes die ze al voor aardrijkskunde en wiskunde had -„dat laatste kan ik echt niet”-, was die voor scheikunde er één te veel. „Ik heb drie bijlessen genomen bij mijn docent, maar het hielp niet.”

Dieneke Dekkers.

Ondanks dat ze diep in haar hart wel verwacht had dat ze zou zakken, kwam het nieuws hard aan. Toen haar mentor belde, zonk de moed haar in de schoenen. „Ik had gehoopt dat het gelukt was, want ik wilde natuurlijk heel graag slagen. Ik had veel geleerd, terwijl alle anderen al vakantie hadden. Toen ik hoorde dat ik was gezakt, was ik heel verdrietig. Ik had gesolliciteerd voor een leer-werkopleiding en was aangenomen. Nu moest ik én dat afzeggen én opnieuw het jaar overdoen. Dubbel pech.”

Voor Bettina lag het wat anders. Na een jaar „gefeest” te hebben, kwam het niet helemaal onverwachts dat ze zakte. Bovendien: haar twee vriendinnen zakten eveneens. „We noemden ons de drie musketiers”, zegt Bettina lachend. Ze vindt het volkomen haar eigen schuld dat ze het jaar over moest doen en kan er niet heel erg mee zitten. „We hebben enorm veel lol gehad. Gezellig blijven hangen na school, kletsen, gek doen. Dat had ik niet willen missen.”

Bettina Schop.

Het lijkt bijna onmogelijk, maar Bettina zakte op het vak tekenen. „Ik had niet al mijn opdrachten ingeleverd. Daarom kreeg ik een één, terwijl ik er al niet zo goed voor stond. Voor mijn examen haalde ik een vijf. Daarmee kreeg ik het niet meer voldoende.” Bettina ging voor een herkansing. Zonder resultaat. „Ik dacht dat ik daar wel mee zou slagen. Toen ik hoorde dat ik alsnog gezakt was, baalde ik wel even. Maar na een dag was dat wel voorbij.”

Zowel Bettina als Dieneke leerde dit jaar niet veel harder dan vorig jaar. Bettina besteedde de drie vrije weken vooral op een ontspannen manier: zonnend en haar vriend bezoekend. „Mijn moeder zegt er niets meer van. Ze vindt dat ik het zelf maar uit moet zoeken.”

Toch vindt ze de examenperiode wel spannend. „Als ik op weg naar school ga, word ik wel een beetje zenuwachtig.” En ook Dieneke heeft wel eens leukere dingen gedaan dan examens maken. „Omdat het de tweede keer is, moet ik het nu echt halen.”

Er zijn meer overeenkomsten tussen de beide dames. Beiden gaan ervan uit dat ze dit examenjaar gaan halen. Beiden zien ernaar uit de middelbare schooldeur achter zich dicht te trekken. „Eindelijk aan iets nieuws beginnen”, verzucht Dieneke. „Ik heb het hier nu wel gehad.”

En beiden hebben dezelfde waardevolle tip voor huidige en toekomstige examenkandidaten: niet stampen, maar oefenen. „En op tijd beginnen”, vult Bettina aan. Laconiek: „Maar daar is het nu natuurlijk een beetje te laat voor.”