„Biddag moet geen rouwdag worden”
Biddag. Op veel plaatsen in Nederland gaan christenen komende woensdag twee keer naar de kerk. Zomaar op een doordeweekse dag. Leerlingen krijgen er zelfs vrij voor van school. Wat moeten jongeren met zo’n dag? Waar bidden ze om? Wat betekent het gebed persoonlijk voor hen? Roeland Trommel (14) van de Pieter Zandt Scholengemeenschap in Kampen geeft zijn mening.
„Ik kijk niet uit naar de biddag. Ik ga naar de kerk, ontspan me een beetje en doe soms wat spelletjes.
Eigenlijk hoort elke dag een biddag te zijn. Ik vind het goed dat er een extra dag is om stil te staan en God te vragen om Zijn zegen. Ze hoeven van mij de biddag niet af te schaffen. Maar als ze dat doen, zou ik het niet vreselijk erg vinden.
Meestal staat de dominee in zijn biddagpreek wel stil bij mensen die extra zegen nodig hebben, zoals mensen in andere landen. Ook zoekt hij vaak een preek uit die met gewas of arbeid te maken heeft.
Het is goed om deze dag te bidden voor mensen persoonlijk, voor de politiek of de euthanasiewetgeving. Ik vind dat biddag niet hetzelfde is als een boetedag. Het moet geen rouwdag worden. Anderzijds moet je in elk gebed erbij stilstaan dat je zonden doet.
Ik vind bidden belangrijk. Het is het middel om contact te krijgen met God. Ik word er rustig van. Je kunt eigenlijk niet zonder. Je hoort wel verhalen dat God echt verhoort, bijvoorbeeld door genezing te geven aan zieken. Zelf merk ik dat nooit zo. Ik denk dat als je gelooft je vanzelf echt gaat bidden, omdat dat een onderdeel is van het geloof.”
Er zijn nog geen reacties geplaatst.