Teacher
„Okay, everybody, listen to me, please!” Daar stond ik dan voor de klas. Mijn stagebegeleider kwam met het idee dat ik deze week maar de teacher moest zijn en zij de teach assistent. Nu werd ik dus echt in het diepe gegooid.
Het lesgeven gaat er hier anders aan toe dan ik gewend ben. Het is veel minder klassikaal. Hier wordt vooral ’relaxed’ lesgegeven: maak geen haast, deel weinig straf uit en geef toch goed onderwijs. Kinderen zitten hier tijdens een geschiedenisles rustig in het raamkozijn of op de grond. Dat is allemaal geen probleem.
’s Morgens kunnen de kinderen op het bord zien wat ze die dag moeten doen en dan mogen ze gelijk aan de slag. Ik loop dan rond om eventuele vragen te beantwoorden en om na te kijken. Om halfelf is het breaktime: een kwartiertje pauze. Na de pauze staat het stillezen op het programma en daarna komt het klassikale gedeelte.
Na een paar keer slikken vroeg ik de allereerste keer keurig om stilte. Daar hoefde ik niet lang op te wachten. De kinderen zijn hier heel gehoorzaam. Mijn les ging over de mol. Alle kinderen hadden wel eens een molshoop gezien, dus liet ik ze zelf daarover vertellen.
Aan het eind van de les wilde ik nog even een quiz doen. Ik legde uit dat ze voor ieder goed antwoord een punt kregen. Gezien hun vragende blikken zei ik blijkbaar iets verkeerd. Toen reageerde een slim ventje: „O, then I become this day a lot of money!” Toen begreep ik dat ik pound had gezegd in plaats van point. Gelukkig begrepen ze dat een arme stagejuf niet veel ponden weg te geven had.
De morgen vloog voorbij en het was alweer tijd voor lunch. Dan komen de heerlijkste Engelse lekkernijen op tafel. Je staat er versteld van wat de kinderen allemaal achterover slaan. Sandwiches, saucijzenbroodjes, chips en chocola. Niet alleen in Nederland zijn veel kinderen te dik…
’s Middags kregen de kinderen gym. Ook die les mocht ik voor mijn rekening nemen. Ik heb ze trefbal geleerd. Zij noemen dat: Dutch dodge ball. De uitleg van de spelregels moest ik natuurlijk in het Engels geven. Ik liet ze maar snel spelen en zo werden de regels vanzelf duidelijk.
Het spel duurde veel te kort naar hun zin, maar met de belofte dat we het de volgende keer weer zouden doen, waren ze helemaal in de wolken. Zo spelen we nu elke pauze trefbal. Het is leuk dat ze na iedere pauze naar me toekomen: „Thank you very much miss Evelien for the nice game.”
Bye!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.