Geplaatst:21 apr 2008 08:02 - Gewijzigd: 21 apr 2008 08:02

COLUMN OFER: Dieet

Het lijkt erop dat ik eindelijk toch het perfecte dieet heb gevonden. Het heeft lang geduurd en handenvol geld gekost. Herbalife, Weight Watchers, Montignac, brooddieet; de rij is eindeloos. Steeds staat er weer een nieuwe goeroe op die zijn of haar volgelingen oproept het echt helemaal anders te gaan doen. En ik volg hijgend. Soms is volgens de advertenties een peperdure bus vol poeder genoeg om je definitief van alle overgewicht af te helpen. Maar als je braaf het losgeld hebt betaald, blijkt na verloop van enkele maanden dat het toch allemaal bedrog is. Weg poeder.

Poeder? Helemaal fout, schreeuwen de volgelingen van de volgende hype. Je moet geen maaltijdvervangers nemen, maar calorieën tellen. Gewoon met de rekenmachine op het aanrecht en dan netjes alles in een schriftje noteren. Eten wordt rekenen en koken wordt boekhouden. Want de ene dag is het saldo natuurlijk veel te hoog en dat moet dan de volgende dag weer rechtgetrokken worden. En als ik dan vanavond wat minder eet, mag ik vervolgens vrijdagavond op die verjaardag een gebakje. Wat een afschuwelijk kruideniersachtig leven.

Dan verschijnt Sonja Bakker. En zij is het echt helemaal. Opnieuw zal de rekenmachine eraan te pas moeten komen, maar je weet wel waar je het voor doet. De succesverhalen zijn zo verbluffend en klinken uit zo veel monden dat ik het wel proberen moet. Ik zou wel gek zijn zo’n kans te laten lopen.

Wat me drijft tot de volstrekte rebellie, weet ik niet, maar ik weiger. In mijn huis geen boeken van Sonja Bakker. Recepten van Sonja wil ik niet zien, de naam van Sonja niet horen. Als voedingsdeskundigen hun kritiek op haar aanpak uiten, zuig ik de schrijfsels als een spons op. Zie je wel!

Ondertussen zie ik bij de Sonjavolgelingen om me heen de kilo’s eraf vliegen. Maar als ik bijna bezwijk, pak ik snel weer een artikel waarin staat dat ook Sonja eigenlijk niets anders op de markt brengt dan een crashdieet. Ik knik tevreden, terwijl ik het beduimelde tijdschrift weer veilig opberg. Een crashdieet: dat moet een mens dus echt niet willen. Een regelrechte bedreiging voor je gezondheid.

Een combinatie van jaarwisseling en weegschaal staat bij mij altijd garant voor een fikse gewichtscrisis. Want zo kan het echt niet doorgaan, dit gaat fout.

In februari breekt het licht definitief door. Het is het zoveelste artikel over overgewicht dat me eindelijk doet inzien hoe het zit en wat er moet gebeuren. Dit dieet is anders dan alle andere diëten. Geen beloftes van 5 kilo gewichtsverlies per week. Integendeel zelfs, dat mag niet eens. En het kan ook niet. Omdat een gezond lichaam dat simpelweg niet laat gebeuren. Als het gewicht echt zo snel afneemt, schakelt het lichaam over op een ander stofwisselingspatroon. Ga je na een poos strak lijnen weer normaal eten, dan zitten de kilo’s er dus ook zo weer aan. Jojoën heet dat.

M’n nieuwe dieet belooft niets. Zeker geen geweldig gewichtsverlies. En al helemaal niet op korte termijn. Ontstellend eerlijk, griezelig simpel. Hoe het heet? Het AD-dieet. En het werkt. Langzaam, maar zeker.

O ja, de afkorting staat voor Anti-Dieetdieet. Nooit meer hongeren, dineren met shakes of calorieën tellen, maar je voedings- en leefpatroon voor langere tijd subtiel maar grondig aanpassen. Succes verzekerd.

OFER