Geplaatst:17 apr 2008 11:04 - Gewijzigd: 17 apr 2008 11:04

Vergezichten

In Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh, ga ik iedere dag met mijn moeder, mijn oudere zus en mijn broertje stenen hakken. Hoeveel we daarmee verdienen ligt aan de hoeveelheid werk die we verzetten, maar meestal krijg ik er tussen de 20 en de 40 taka per dag voor (20 tot 40 eurocent).

Twee maanden geleden kwam er een kleine splinter in mijn oog terecht en daardoor kon ik een tijdje niet werken. Gelukkig kan ik nu weer helpen; onze familie heeft het geld hard nodig om te kunnen overleven.

Aleya (11), Bangladesh

In het afgelopen jaar bezocht een leraar mijn moeder om met haar over de mogelijkheid van scholing te praten. Mijn moeder zelf is nooit naar school geweest. Omdat de lessen vroeg in de ochtend worden gegeven, is het mogelijk school en werk te combineren. Daarom stemde mijn moeder onmiddellijk toe. Het is geweldig om naar school te gaan, ik heb er veel vrienden. Toen ik pasgeleden problemen met mijn oog had, kwamen mijn vrienden langs om me te vertellen wat er op school allemaal gebeurde. Zelfs mijn leraar is twee keer op bezoek geweest.

Als onze baas ons aan het einde van de dag uitbetaalt, probeert hij te profiteren van het feit dat wij niet kunnen tellen. Nu ik dat echter wel kan, weet ik hoeveel hij ons moet betalen. Het lukt hem dus niet meer ons te weinig te geven.

Aleya (11), Bangladesh

Heilige week

Wij hebben in maart, in de week voor Pasen, vakantie gehad. Sommige mensen noemen dat de heilige week. Deze week begint met palmzondag. In het dorp waar ik geboren ben, wordt een passiespel opgevoerd.

In de vakantie zijn we naar de kerk geweest, maar ook natuurlijk naar de rivier. We waren er zelfs twee keer, samen met mijn neefjes en nichtjes en een paar tantes. De piknickmand, gevuld met cola, eten, ”tamales”, ”rosquillas” en natuurlijk veel snoep, gaat mee.

Nestor Rodriguez (8), Nicaragua

Mijn moeder vertelde mij dat mensen vroeger op alle dagen van de heilige week naar de kerk gingen. Het lijkt erop dat de dingen nu anders zijn. Veel mensen zijn dronken in de week voor Pasen en houden zich vooral bezig met uitgaan en dansen. Ik vraag me af of ze nog aan God denken.

Voor anderen is de heilige week heel erg triest. Er verdrinken altijd mensen en er gebeuren veel auto‑ongelukken omdat mensen met drank op gaan zwemmen of autorijden. Ik dank God dat mijn ouders geen alcohol drinken. Als wij gaan zwemmen, letten zij heel goed op. Ook mogen we net na het eten niet het water in.

Nestor Rodriguez (8), Nicaragua