Gerald Harbers - 12 apr 2008 08:31 - Gewijzigd: 12 apr 2008 08:31

Tahita (17) is burgemeester

Haagse scholiere eerste burger van kleinste stad in Nederland

Hoeveel inwoners haar stad heeft? Tahita Ringers weet het niet. „Geen levende in elk geval.” Dinsdag werd de 17-jarige scholiere uit Den Haag de burgemeestersketting omgehangen. Van Madurodam.

Gierende motoren klinken als een vliegtuig wegdraait op een platform op Schiphol. Tot opstijgen komt het niet. Een klein meisje houdt het vast. Persvoorlichter Peggy Scheepens snelt erheen. Burgemeester Tahita Ringers lacht. „Schiphol is m’n favoriete deel van Madurodam. Het is zo groot met al die vliegtuigen en er is veel te zien.”

Hoe word je burgemeester van Madurodam?
„Ik heb een jaar in de gemeenteraad van Madurodam gezeten. Aan het eind van dat jaar heb ik me kandidaat gesteld voor het burgemeesterschap. Er was nog één andere kandidaat. Allebei hebben we een toespraak voor de raad gehouden. Ik ben gekozen.”

Tahita Ringers (17) kijkt toe hoe haar burgers feestvieren om de intocht van de geallieerden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Sinds dinsdag is de Haagse scholiere burgemeester van Madurodam.

Wat zijn je plannen voor het komende jaar?
„Ik heb in mijn toespraak gezegd dat er meer met Curaçao moet worden gedaan. Dat is tenslotte het deel van Nederland waar de familie die Madurodam heeft opgericht, vandaan komt. Het miniatuurpark is ter nagedachtenis aan het overlijden van George Maduro opgezet. Hij kwam om in de Tweede Wereldoorlog.”

Roodgloeiend
Hoe blij de bevolking was toen de bevrijders in 1945 arriveerden, is goed te zien in het park. Tientallen mensjes verdringen zich in de straat rondom de voertuigen van de geallieerden.

Hoeveel inwoners telt jouw stad?
Tahita schiet in de lach: „Geen idee, geen levende in elk geval.” Scheepens: „Er zijn in het park meer dan 16.000 mensjes. Soms iets minder, als een aantal wordt geschilderd. Soms zijn het er meer. Bezoekers zetten voor de grap af en toe een eigen poppetje tussen de inwoners van Madurodam.”

Hoe voelt het om burgemeester van een ministad te zijn?
„Ik ben vooral heel trots dat ik me burgemeester mag noemen. Thuis staat de telefoon roodgloeiend. Familie en vrienden, zelfs uit Curaçao, bellen om te laten weten dat ze het leuk vinden dat ik burgermeester ben.”

Welk gebouw ga je als eerste officieel openen in het komende jaar?
„Oef, geen idee.” Ze kijkt Scheepens aan: „Weet jij het?” Die knikt, maar wil niets zeggen. „Er komt nog een aankondiging.”

Welk gebouw ontbreekt er volgens jou?
„Weet ik niet. Er zijn zo veel gebouwen die al in Madurodam staan.”

Kun je het burgemeesterschap combineren met school?
„Ja, vaak zijn vergaderingen en openingen ’s middags, dan kan ik wel een paar uurtjes vrij krijgen. En de leraren zijn er trots op dat een leerling van hen burgemeester van Madurodam is.”

Kostbare ketting
Bij elke officiële handeling draagt Tahita een burgemeestersketting. „Het is een beetje lastig om ’m om te doen met lang los haar.”

Tahita mag de ambtsketen niet meenemen naar huis. „Hij is nogal bijzonder. Koningin Beatrix, die de eerste burgemeester van Madurodam was, heeft ’m zelfs nog gedragen.”

…burgemeestersketting…

Ooit nam een burgemeester de ketting per ongeluk mee naar huis. Tahita: „Ik hoorde van de vorige burgemeester dat-ie ’m na een officiële gelegenheid nog om z’n nek had toen hij naar huis fietste. Hij heeft de keten de volgende dag teruggebracht.”

Net echt
Alles in Madurodam is gemaakt op schaal 1:25. Oftewel, de bouwwerken in het park zijn 25 keer zo klein als in het echt. De maquettes zijn waarheidsgetrouw en worden door medewerkers van Madurodam gebouwd. Dat kan veel tijd kosten. Aan de maquette van de luchthaven Schiphol is twee jaar en vier maanden gewerkt.