Geplaatst: 7 apr 2008 07:57 - Gewijzigd: 7 apr 2008 07:57

COLUMN OFER: Rita

Er is lang uitgezien naar de officiële lancering van de nieuwe politieke beweging Trots op Nederland.

Het moet gezegd: als Rita Verdonk iets doet, doet ze het goed. De feestzaal is gevuld met mensen van naam en faam, de champagne staat klaar, de band speelt.

Dan arriveert de toekomstige premier van Nederland, zoals ze zichzelf graag noemt. Op krukken, omdat ze een paar dagen geleden in de kelder is uitgegleden. Ook een politica die rechtdoorzee wil zijn, valt wel eens om.

Dan komt haar toespraak. De camera’s snorren, het geflits van de fotografen is niet van de lucht. Hier geeft de politica na maanden geheimzinnigheid dan eindelijk haar visitekaartje af.

Haar program?

Nederland moet Nederland blijven.

Buitenlanders zijn welkom als ze willen werken en zich aan de regels houden.

Verder moet het aantal Kamerzetels gehalveerd worden en kunnen de provinciebesturen worden opgeheven.

Maar gelukkig is er meer. Rita geeft de honderden genodigden, die flink in de buidel moesten tasten om bij het oprichtingsfeest aanwezig te kunnen zijn, waar voor hun geld. Het speerpunt van haar beleid is namelijk Nederlanders weer trots te laten zijn op hun eigen land, hun eigen normen en waarden. Op de vlag en het volkslied. Niets voor niets klinken de tonen van het Wilhelmus als Rita zich met krukken op het podium hijst. Nationalisme, heette dat vroeger.

Nederlanders moeten zich volgens haar te weer stellen tegen de ”weg-met-ons”-cultuur. Schouder aan schouder moeten we strijden tegen mensen die zeggen dat de Nederlander niet bestaat.

Waar je die weg-met-ons-cultuur aan kunt herkennen? Aan het feit bijvoorbeeld dat mannen en vrouwen elkaar in ons land geen hand meer hoeven te geven als ze dat op religieuze gronden niet mogen. En aan het feit dat premier Balkenende de vrijheid van meningsuiting aantast als hij Kamerlid Geert Wilders op zijn verantwoordelijkheden wijst.

Maar het duidelijkste bewijs voor het feit dat het met Nederland volstrekt de verkeerde kant opgaat, haalt Rita dieper uit de historie. Nee, de Tachtigjarige Oorlog noemt ze niet. Want dat was natuurlijk allemaal niet zo fraai, dat jarenlange geruzie om godsdienst.

Mevrouw Verdonk maakt zich over iets anders druk. Over het feit namelijk dat de weg-met-onsbeweging het sinterklaasfeest wil afschaffen. Nota bene hét Nederlandse volksfeest bij uitstek.

Het zou flauw zijn Rita tegen te werpen dat sinterklaas voor veel dingen model kan staan, behalve voor de Nederlander. Komt hij niet ieder jaar aangevaren uit Spanje? Rita Verdonk zou overigens onmiddellijk dat verwijt weerleggen door te wijzen op het feit dat Spanje bij de Europese Unie hoort. En binnen die Unie is er vrij verkeer van goederen en personen. Spanje is Nederland niet, een echt buitenland is het evenmin. Zo ruimdenkend is de voorvrouw van Trots op Nederland ook wel weer.

Hoe het ook zij: haar felle uithaal naar de schurken die ons het sinterklaasfeest willen afpakken, maakt in ieder geval duidelijk dat mevrouw Verdonk op zich niets tegen religie heeft. Dat is een geruststellende gedachte.

Al blijft het wel de vraag of Nederland zit te wachten op een politiek leider die nog steeds in sinterklaas gelooft.

OFER