Wachten op de schemering
Al direct aan het begin van het boek grijpt het je aan: intens verdriet en totale ontreddering. Hanna dwaalt door haar huis en door de stad die de hare niet meer is. Ze beleeft de haar bekende wereld als een wereld die ze niet meer kent. “alle vanzelfsprekendheid is verdwenen en maakt plaats voor een allesoverheersende onzekerheid”.
Stukje bij beetje ontdek je de oorzaak van haar ontreddering. Haar zoon is ernstig ziek. Hoewel hij volwassen is, een vrouw en kinderen heeft :het is toch vooral en eerst haar zoon.”Ik heb hem gebaard!”
Ze beleeft opnieuw zijn verleden met alle ups en downs. Ze herinnert zichzelf aan de tijd dat ze hem verwachtte, de tijd dat hij naar school ging. Ze denkt terug aan de tijd na haar scheiding waarin ze zoveel voor elkaar betekenden.
Het boek is als een schilderij in pastelkleuren. Het schijnbaar verlaten huis met de openstaande deur wat de kaft siert tekent de sfeer van het boek. Zachte kleuren, milde lichtval van buitenaf, maar een lege kamer. Het licht als centraal thema, naast waarden als liefde en geborgenheid.
De keiharde werkelijkheid van het verlies dat Hanna lijdt, wordt geschetst in eenvoudige woorden. De werkelijkheid die je leest, lees je tegelijk tussen de regels door. De subtiele stijl van de schrijfster boeit vanaf het begin en houdt je in de greep.
Alsof ze in een trein zit die maar doordendert. Hij stopt op plaatsen waar Hanna niet wil stoppen en hij rijdt door bij plaatsen waar ze zo graag eens uit zou stappen. Om bij het laatste station de reis te beëindigen; de dag van de begrafenis van haar zoon.
N.a.v. Chaja Polak:“Wachten in de schemering”, Uitgeverij Contact, 2007, Prijs: 16,90; ISBN10: 9025425674
Er zijn nog geen reacties geplaatst.