COLUMN OFER: Poerim en Pasen
Op donderdagavond 6 maart schoot een Palestijnse terrorist acht religieuze studenten op een school in Jeruzalem dood. Het was de avond waarop de studenten met elkaar het begin van de tweede maand Adar vierden. Een extra vrolijk nieuwemaansfeest omdat in deze maand het Joodse Poerimfeest valt. Dan wordt herdacht dat door de tussenkomst van Esther het plan van Haman om het Joodse volk uit te roeien, werd verijdeld.
In het seculiere Israël is het Poerimfeest verworden tot een ordinair carnaval. Maar voor religieuze Joden is het een feest met een diepe betekenis. De boekrol Esther, waarin de naam van God niet voorkomt, wordt in zijn geheel gelezen tijdens de diensten in de synagoge. En telkens wanneer de naam Haman valt, wordt er met ratels gezwaaid.
Juist toen de studenten in de Jeruzalemse school zich opmaakten om het aanbreken van de feestmaand Adar II te vieren, zaaide een jonge Palestijn met zijn machinegeweer dood en verderf in de bibliotheek van de school. Acht studenten werden vermoord.
In Israël wordt deze aanslag gezien als een aanval op het hart van het Jodendom. Sinds het begin van de tweede Palestijnse opstand, in oktober 2000, is er nooit zo bewust een aanslag uitgevoerd op een religieus instituut. Hamas aarzelde niet voor niets zo lang met het opeisen van de verantwoordelijkheid voor de slachtpartij. De terroristische organisatie moet beseft hebben dat deze terreurdaad in Israël gezien wordt als antisemitisme in zijn puurste vorm.
In alles wat er over dit drama is gezegd en geschreven, was er een klein berichtje dat eigenlijk nauwelijks opviel. Een Israëlische website meldde dat rabbijn Yerachmiel Weiss op 7 maart sprak tijdens de begrafenis van zes van zijn studenten. Aan het eind van zijn toespraak riep hij huilend uit: „Eli, Eli, lama sabachthani?” „Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?”
Ongetwijfeld zal de rabbijn, toen hij dit citaat uit Psalm 22 aanhaalde, gedacht hebben aan het naderende Poerimfeest. Alles leek verloren. God verborg -de Hebreeuwse vertaling van de naam Esther is ”verberging”- Zijn aangezicht voor Zijn volk. En toch was daar ineens redding en werd Haman aan de galg gehangen.
Kenners van de grondtaal zijn van mening dat dit woord ”galg”, waarvoor de Statenvertaling kiest, ook vertaald mag worden met ”paal”. Anderen denken zelfs dat hier gedacht moet worden aan een soort kruis. Poerim dat uitloopt op de kruisiging van Haman.
Joden hebben zich in de bloedrode dieptepunten van hun geschiedenis aan deze gebeurtenis vastgeklemd. Zelfs in de vernietigingskampen van de nazi’s, toen niets anders restte dan die schreeuw uit Psalm 22.
Het Joodse Poerimfeest valt dit jaar in de Stille Week.
Op Witte Donderdag en Goede Vrijdag vieren de Joden met het Poerimfeest dat ze door de Eeuwige gered werden uit de handen van Haman.
Op Goede Vrijdag gedenken christenen hoe Jezus, de Messias van Israël, gehangen werd aan het vervloekte hout. De Koning der Joden die in de geschiedenis komt te hangen naast Haman. Een diepere vernedering is niet denkbaar.
Haman, Hamas, Poerim.
Maar na Poerim wordt het Pasen.
En Pasen eindigt niet bij het kruis, maar bij het lege graf.
OFER
Er zijn nog geen reacties geplaatst.