Geplaatst:29 feb 2008 16:37 - Gewijzigd: 29 feb 2008 16:37

Column Jolande: Resolutie of revolutie

„Ha, je staat er geweldig op!” Ik slik net mijn brood door, wanneer er een schermpje voor mijn neus wordt gehouden met een vreselijk eetgezicht.

Waar je ook kijkt, het stikt van de schermpjes. Nintendo’s, iPods, voor de wat serieuzere mensen onder ons digitale agenda’s, laptops en als klap op de vuurpijl: de supersonische, slimme, uitgekookte, moderne mobieltjes. Met functies erop… zo zout heb ik het nog nooit gegeten.

En de mobieltjes worden alleen maar extremer, want de fabrieken stomen maar door en lokken de consumenten met meer, meer en nog eens meer. Met koeienletters trekken ze onze aandacht: ”gratis telefoon!” Wie wil dat nu niet? O ja, dan heb er je wel een abonnement van 30 euro per maand bij. In totaal na twee jaar dus een klein bedragje van 720 euro. De moeite niet. Toch?

Je zoekt een nieuwe mobiel? Wil je er een met 15 megabyte geheugen, of liever toch maar 50 megabyte? Een MP3-speler met of zonder uit te breiden geheugen? Een camera met of zonder videofunctie? Toch maar met video. Zullen we er dan ook maar internet bij doen? Dat is hot. Dan heb je ook een stapeltje leesbrillen nodig, maar het idee dat je het hebt...

Nou nog een ringtone uitkiezen die helemaal bij je past. Moeilijke keus. Scheurende autobanden lijken niet helemaal passend. Een krijsende peuter? Nee, doe maar niet. Een zomerhit? Kan niet, ’t is winter. Nou ja, de ringtone is van latere zorg.

Een radio? Of een driedimensionaal menu? Een grijze of een zwarte? Een ronde of een vierkante? Uitschuifbaar of inklapbaar? Of… of…

Nadat je bent uitgehijgd van het overwegen van al deze mogelijkheden, mag je ten slotte kiezen uit de stapels gekleurde hoesjes. Wanneer je ogen uiteindelijk scheel zien van de blauwe, gele, groene, leren en zebragestreepte hoesjes… Ach, stop maar. Beste lezer, ik heb ook een mobiel. Om te bellen.