Jacomijn Hoekman - 29 feb 2008 09:27 - Gewijzigd: 29 feb 2008 09:27

Bidden voor vrijheid van geloof in China

Bidden voor China is nodig, vindt Anne Esther Varwijk (22) uit Nunspeet. Daarom doet ze morgen mee met de actie Shockwave van Open Doors. Honderden jongeren bidden in Zwolle voor de kerk van China en de verspreiding van het Evangelie in dat land.

Gebedspunten zijn vooraf vastgesteld, zegt Anne Esther. Maar zelf heeft ze ook een punt. „Ik wil ervoor bidden dat de jongeren in China de vrijheid krijgen om hun geloof met elkaar te beleven”, zegt ze. „Ik hoop dat jongeren de mogelijkheid krijgen om op de universiteit samen uit de Bijbel te lezen, zoals we ook op mijn school in Nederland gebedsgroepjes hebben.”

Anne Esther weet waarover ze praat. Ze is al twee keer in China geweest. „Niet overal is de vervolging even erg. Maar in sommige regio’s van China kunnen christenen niet op een openlijke manier samenkomen.” Als ze toch in het geheim samenkomen, gaat het er vaak gestrest aan toe, vertelt ze. Als de Chinezen met hun Bijbels op schoot zitten en de deurbel gaat, moet die Bijbel snel weer weg. Het moet lijken of ze niets in hun handen hadden. Voorgangers lopen het risico te worden opgepakt.”

Anne Esther heeft al vaker meegedaan met gebedsacties. „Vorig jaar hebben we hetzelfde gedaan, alleen kleinschaliger. Het is dit jaar voor het eerst dat er honderden jongeren meedoen. Ook in andere landen bidden ze dit weekend voor de vervolgde kerk in China.”

Volgens Anne Esther wordt er morgen nadrukkelijk voor Chinese jongeren gebeden. Zij hebben te maken met steeds meer westerse invloeden. „De oudere generatie Chinezen is opgevoed met een verbod op het christelijk geloof. Die generatie moest heel duidelijk kiezen voor het geloof. De jongere generatie heeft meer vrijheid, meer mogelijkheden. De wereld trekt hen.”

Toch twijfelde Anne Esther even of ze wel mee zou doen met de gebedsactie. „Ik vroeg me juist deze week af: waarom zou ik eigenlijk gaan? Maar het is goed om met zo veel jongeren bij elkaar te zijn en stil te staan bij mensen die vervolgd worden om hun geloof. Bidden is het weinige wat je voor hen kunt doen. Niet dat ik hen concreet help, maar God wel, op ons gebed. En wat tijd apart zetten voor deze vervolgde christenen is goed. Anders ben ik zo druk met mijn studie dat ik nooit aan de vervolgde kerk zou denken.”