Jacomijn Hoekman -  8 feb 2008 10:53 - Gewijzigd: 8 feb 2008 10:53

Carola krijgt medaille voor reddingsactie

Carola Pannekoek (19) uit Nunspeet is een heldin. Althans, daarom kreeg ze dinsdag een medaille. Zelf ziet ze het niet zo, ook al redde ze iemand het leven. „Ik deed het zonder erbij na te denken.”

Carola heeft een krantenwijk. Dag in dag uit bezorgt ze rond een uur of vijf NRC Handelsblad bij abonnees in Nunspeet. Zo ook op die bewuste dag in juni 2007. „Ik fietste achter een park langs, zoals ik altijd doe. Toen zag ik iemand in het water liggen. Ik fietste een eindje verder en zag dat er ook een rolstoel in het water lag. Toen ben ik snel naar die man toegegaan.”

Carola schrok enorm, maar hield het hoofd koel. „Ik had mijn mobiel bij me en heb eerst naar huis gebeld. Ik wist ook niet precies wat ik met deze situatie aan moest. Ik dacht: Even thuis vragen wat ik moet doen. De man had een jas aan die vol lucht zat. Hij bleef dus met zijn hoofd boven water.”

De vader van Carola stapte onmiddellijk op de fiets. Omdat het water dicht bij het huis van Carola ligt, was hij er snel. „Mijn vader ging het water in om de man eruit te halen. Hij kon nog praten en was niet onderkoeld, want het water was toen best warm. De man was gehandicapt: hij had een dwarslaesie. Hij kon zijn armen bewegen, maar verder niks.

Hoe hij in het water geraakt is, weet ik niet. We hebben wel geprobeerd met hem te praten, maar hij was slechthorend en had zijn gehoorapparaat niet in.” Carola zelf liep naar de rolstoel en viste die uit het water. Vervolgens belden ze om een ambulance. Daarmee bracht de man naar het ziekenhuis. Voor zover Carola weet is alles goed afgelopen voor de man. Ze heeft hem niet meer gezien. Wel is zijn vrouw een keer langsgekomen om hen te bedanken.

Doordat de Stentor een bericht over de reddingsactie in de krant had geplaatst, wist ook de gemeente hiervan af. Dinsdag werden Carola en haar vader met alle egards ontvangen op het gemeentehuis, waar ze een medaille kregen uitgereikt voor hun optreden. De gemeente had van tevoren gebeld dat ze moesten komen. Er was niet bij gezegd waarvoor, maar dat wist Carola eigenlijk meteen al. „We konden geen andere reden bedenken.”

Leuk vindt ze het wel, zo’n medaille, maar nodig niet. „Het is vanzelfsprekend dat je zo’n man uit het water haalt. Dat doe je gewoon. Daar denk je niet bij na.”