Geplaatst: 4 feb 2008 09:16 - Gewijzigd: 4 feb 2008 09:16

Ff serieus: Hoe help ik mijn vriend na schokkende gebeurtenissen?

Mijn vriend wil niet meer naar de kerk omdat we in korte tijd veel schokkende gebeurtenissen hebben meegemaakt, rond het overlijden van een vriend die voor onze ogen om het leven kwam en een doodgeboren kindje in de familie. Mijn vriend vindt dat het niets helpt als je naar de kerk gaat. Anders zouden al deze dingen niet zijn gebeurd. Ik houd van hem en wil hem overal mee helpen. Het lijkt wel of hij niet uitgevochten raakt met zichzelf en de kerk. Wat moet ik doen? Moet ik met de relatie stoppen?

Wat een verdrietige gebeurtenissen hebben jullie hebben meegemaakt. Wat een pijn, onzekerheid en verwarring roept dat op. En dan komen daarbij ook nog de gevolgen voor jullie verkering. Het overlijden van jullie vriend en van een nichtje heeft jullie erg heeft aangegrepen. Dat kan niet anders. Het is immers niet gewoon dat een jonge vriend om het leven komt. En vlak daarna het verlies van zo’n klein kindje.

Dan kan het stormen in je hoofd: Waarom moest dit gebeuren? Waarom laat de Heere dat toe? Wat is de zin van zo’n vreselijk ongeluk? En van de zwangerschap waar geen nieuw leven op volgt?

Dat die vragen opkomen, is niet verkeerd. Je mag ze ook uiten in gesprek met elkaar en met andere mensen en in het gebed tot God. Denk maar aan de Psalmen, waarin David en anderen hun waaroms uitroepen. En ook de Heere Jezus riep aan het kruis: „Waarom verlaat gij mij?” In Psalm 73 kun je lezen dat er ook in het leven van gelovigen boosheid en opstand kan zijn over de ellende die hen overkomt. Het lijkt wel alsof ook Asaf zegt dat het niets helpt als je naar de kerk gaat. Toch zien we in diezelfde Psalm dat het wel degelijk verschil uitmaakt, want juist in de tempel verandert er wat bij Asaf. Niet dat hij dan opeens voorspoed krijgt, maar hij gaat dingen anders zien. God wil dat hij ook de dingen die hij niet begrijpt in Zijn hand geeft. Zo krijgt hij weer hoop en moed voor de toekomst.

Zo is er voor jouw vriend ook nog hoop. Het verwerken van die schokkende gebeurtenissen heeft tijd nodig. Gun je vriend de ruimte om over zijn opstand en boosheid te praten. Misschien wil hij dat ook doen met vertrouwde volwassenen: ouders, een predikant of ouderling. Je vragen bespreken en je gevoelens uiten kan helpen om het gevecht met jezelf te verlichten.

Je vraagt of je je verkering moet uitmaken. Ik denk dat je die beslissing niet te snel moet nemen. Als jullie van elkaar houden, houd er dan rekening mee dat het verwerken van pijn en verdriet tijd kost. Blijf zelf wel naar de kerk gaan. Bid voor hem en vraag of je je mag overgeven aan de leiding van God in je leven.

Er kan ook een moment komen dat je ziet dat jullie niet samen verder kunnen, omdat het niet tot een huwelijk kan komen waarin jullie samen de Heere zoeken.

Ik hoop echter dat de Heere je vriend zal onderwijzen, zoals Hij dat Asaf heeft gedaan.
Nella van Dijke

Lees meer artikelen in het dossier Ff serieus