Gerald Harbers -  2 feb 2008 10:00 - Gewijzigd: 2 feb 2008 10:00

„Patiënt hoeft niet bang te zijn voor pijn”

HOLTEN - Van de ene naar de andere behandelstoel gaat orthodontiste Marion van Aken-van der Linde. Ze bespreekt bij een jongen de mogelijkheden om een spleet tussen de voortanden te verhelpen. Bij een meisje controleert ze een beugel die net op maat is gemaakt door een assistente.

Wat maakt uw vak leuk?
„De groep patiënten met wie ik werk, is ontzettend leuk. Vaak komen kinderen aan de hand van hun vader of moeder binnen en gaan ze een paar jaar later stoer weg. Ik vind het mooi een deel van het leven van zo’n jongen of meisje mee te maken.

De jongeren die komen, zijn gemotiveerd. Ze hoeven hier niet per se naar toe. Anders dan bij een tandarts hoeven ze niet bang te zijn dat ze pijn lijden.

Mijn doel is mensen niet alleen een mooi, maar ook een gezond gebit te geven. Uiteindelijk bespaart het hun veel kosten en ellende als de tanden goed staan.

En het teamwork is ontzettend leuk. Enkele assistentes werken al bijna even lang in mijn praktijk als ik.”

Hoe kan iemand orthodontist worden?
„Ik heb na het vwo tandheelkunde gestudeerd. Die studie duurde vijf jaar. Daarna heb ik één jaar als tandarts gewerkt en heb ik gesolliciteerd naar een plek voor de opleiding tot orthodontist. Die specialisatie kost vier jaar. Inmiddels ben ik bijna twintig jaar orthodontist.”

Nooit bang voor sleur?
Van Aken lacht: „Soms denk ik: Het zou makkelijk zijn als ieder gebit hetzelfde was. Maar juist al die verschillen in behandeling maken het tot een uitdaging om problemen steeds weer zo goed mogelijk op te lossen. Daarbij komt dat ik door nieuwe materialen steeds beter kan werken. Een voorbeeld: tien jaar geleden mocht iemand met een beugel absoluut geen frisdrank met koolzuur. Daardoor loste de lijm op. Nu is die verbeterd, waardoor beugeldragers dat af en toe mogen drinken.”

Er werkt hier een aantal assistentes, is daar een opleiding voor?
„Nee. Sommigen hebben de opleiding tandartsassistent gedaan. Maar het is niet per se nodig. Belangrijkst is dat een sollicitant hart voor jongeren heeft, nauwkeurig is en goed in een team kan werken. Er is hier zelfs iemand die de slagersvakschool heeft gedaan en bij ons terechtgekomen. Inmiddels werkt ze hier al jaren met plezier.”