Bijzonder weekendje bij Eef
Hello everybody!
Daar zaten Eef en ik dan samen in Westbury! Op het station werd ik afgehaald door Eef en James, de taxichauffeur. Thuis aangekomen stormde James met m’n koffer naar boven en Susy verwelkomde me met een gedekte tafel.
Ik begreep niet waarom Eef de hele weg naar haar huis zo lachte, maar toen we thuis waren snapte ik het wel. Eef vertelde dat ze hier niet zo goed slaapt... Mijn bed zag er groot uit, maar het bleek aan alle kanten te piepen en te kraken en het lag horrible!
De volgende morgen herinnerde James me nog eens haarfijn aan dat gepiep en gekraak. Hij zei: Ja, dat piepte veel hè, in the middle of the night. Het scheelde weinig of hij wist precies hoe veel keer ik me had omgedraaid in bed.
Dat was nog niet alles! James was zich ook erg bewust van zijn zintuigen. Zijn neus gebruikte hij optimaal. Hij deed aan tafel niets anders dan luidruchtig snuiven. We verlieten daarom maar snel het huis.
Badfort on Avon was onze bestemming. Ik vroeg nog aan Eef, voordat we de trein instapten: „Is dit echt de goede trein?” „Ja Lau”, zei Eef, „dit is echt de trein naar Trowbridge en Badfort on Avon.” Maar de trein begon te rijden en Eef riep: „Ooh, de trein rijdt de verkeerde kant op!”
Dus belandden we in Frome, waar we ons ook prima konden vermaken. Zondag ben ik mee geweest naar Eefs kerk. De banken zaten niet zo comfortabel, dus ik dacht: Laat ik m’n voeten eens lekker op die balk voor me zetten. Wist ik veel dat het een ”heater” was? Gelukkig -in dit geval- zit ik nooit muisstil en na een paar minuten wilde ik m’n voeten bewegen. Die zaten echter muurvast. Dus ik trekken, trekken en trekken. De zolen van m’n laarzen bleken al weggesmolten te zijn. Dat was dus een bijzonder weekendje bij Eef…
Er zijn nog geen reacties geplaatst.