„Ik wilde wat van de wereld zien”
Wie droomt er niet van een leven vol avontuur ŕ la Remi uit ”Alleen op de wereld”? Fantastische ontdekkingen doen als in ”Gullivers reizen”? Of, wat realistischer, een tijdje voor school naar het buitenland? Avontuurlijke geesten hebben in hun studententijd genoeg mogelijkheden om op reis te gaan en culturen te ontdekken. Mirjam Verhage (22) vanuit Durham: „Het is zo gaaf om hier te mogen studeren.”
Sjeiks, olievelden, harems en geld. Het is allemaal te vinden in de Verenigde Arabische Emiraten. In september vertrok Henry Visser (21), student technische bedrijfskunde in Eindhoven, als stagiair naar dit oosterse land. Een uitdaging, want hulp van de Fontys Hogeschool in Eindhoven kreeg hij niet. „Ze bieden alleen stageplekken aan in Nederland.”
Henry Visser
Na samen met een studiegenoot tientallen bedrijven in het buitenland aangeschreven te hebben -zonder resultaat overigens-, keerden zijn kansen. „Een oom kende een kennis die een bedrijf op wilde zetten in de Verenigde Arabische Emiraten. Daar zijn we nu terechtgekomen, bij Big Red Tubulars, een bedrijf dat boorpijpen voor de oliewinnende industrie produceert. Je moet echt een ’kruiwagentje’ hebben, anders kom je niet binnen bij een buitenlandse onderneming.”
De Emiraten staan bekend om hun grote rijkdom. Zeven sjeiks heeft het land, die elk een emiraat onder hun beheer hebben en met hun rijkdom veel buitenlanders trekken die allemaal een graantje mee willen pikken van de weelde. Daardoor is het land niet te vergelijken met het nabijgelegen, orthodoxe Saudi-Arabië, vertelt Henry. „Niet alle vrouwen lopen hier in boerka’s, soms zie je zelfs minirokken. In de steden wordt het steeds westerser. Maar de ramadan wordt weer wel strikt gehouden. Ook als buitenlanders mochten we overdag niet eten en drinken. Wij liepen stiekem steeds terug naar de auto als we dorst hadden. In onze achteruitkijkspiegel hielden we in de gaten of niemand ons zag. Ze kunnen je namelijk voor deze overtreding arresteren.”
Rijden op een kameel, woestijnsafari’s maken: tijdens de stage blijft er genoeg tijd over om het land te ontdekken. „Wij hebben het ontzettend getroffen. We hebben een auto tot onze beschikking gekregen en onze benzine wordt vergoed. Onze huisvesting was geregeld. Bovendien krijgen we een riante stagevergoeding en mochten we rond Kerst op kosten van het bedrijf drie weken terug naar Nederland. Het enige nadeel van een buitenlandstage is dat ik mijn vriendin en familie bijna vijf maanden niet zie.”
Om in het buitenland stage te kunnen lopen, moet er vooraf flink wat geregeld worden: een internationaal rijbewijs, een visum, inentingen, huisvesting en verzekering. Henry had het er zeker voor over: „Ik wilde wat van de wereld zien. Het is een geweldige ervaring om in de Emiraten te zitten en ik leer er minstens zo veel als bij een Nederlands bedrijf. Echt een aanrader.”
Mirjam Verhage (22) uit Huizen sluit zich volmondig bij het enthousiaste verhaal van Henry aan. Zij studeert sinds september voor een master theology and ministry aan het St. John’s College in het Engelse Durham. Een totaal andere wereld, vindt ze. „Een kwart van de inwoners bestaat uit studenten. De hele stad is erop ingericht: overal kunnen we korting krijgen. We eten drie keer per dag samen met alle studiegenoten en ik kan gratis meedoen aan elke sport die ik maar wil. Het is heel speciaal om hier student te zijn. Echt superleuk. De gemiddelde studentenstad in Nederland kan hier niet aan tippen.”
Mirjam Verhage (22) studeert een jaar Theologie aan het St. John's College in Durham.
Groot verschil met Nederland is ook dat daar de helft van de studenten nog thuis woont, terwijl in Engeland iedereen in de stad woont waar hij studeert, vertelt Mirjam. „Nadeel is dat je hier als student geen ov-kaart hebt en maar weinig studiefinanciering krijgt.”
Ook voor Mirjam geldt dat er voorafgaand aan de studie veel geregeld moest worden. Vooral omdat het duur is om in het buitenland te studeren. „Ik moest me inschrijven voor verschillende beurzen. Daar moet je op tijd mee beginnen, is mijn ervaring. In april moet je echt je brieven de deur uit hebben.”
Over de opleiding is ze positief. „Ik wilde hier theologie gaan studeren omdat het een mix is van praktijk en theorie. Mijn eerste studie, godsdienst pastoraal werk (gpw), was heel praktisch en breed, maar ik miste de diepte. Universitaire studies theologie in Nederland zijn te weinig praktisch en hebben bovendien niet het christelijk geloof als uitgangspunt. De studie die ik nu volg, heeft dat wel. Mijn opleiding is gericht op priesters voor de Church of England en de Methodistenkerk.
Mijn medestudenten vinden mijn achtergrond heel calvinistisch. Als ze horen hoe het is om in Nederland christen te zijn, staan ze met hun oren te klapperen. Hier lopen de meeste christenen niet in rokken, hoe traditioneel de kerk ook is. Ook hoedjes kennen ze niet.”
Spannend vond ze het, om ver van huis voor een jaar een nieuw leventje te beginnen. „In het begin was het zwaar. Ik moest wennen aan de taal, aan de studie, aan het opnieuw beginnen en het Engelse studiesysteem. Nu voelt het hier steeds meer als mijn thuis. Als ik in Durham over straat loop, ben ik vaak zo blij dat ik hier ben. Dat het kerkelijke door mijn studie zo deel is van mijn dagelijks leven. Daar geniet ik van. Maar onderschat het niet. Je moet veel achterlaten en een nieuw leven opbouwen.”
Er zijn nog geen reacties geplaatst.