Gerald Harbers - 12 jan 2008 11:03 - Gewijzigd: 12 jan 2008 11:03

Klas in actie tegen uitzetting broers Kim (15) en Hung (13)

TER APEL - Ze kwamen direct in actie. De leerlingen van klas 23a van de Regionale Scholengemeenschap in het Groningse Ter Apel organiseerden onmiddellijk een handtekeningenactie toen ze hoorden dat hun klasgenoot Kim Son (15) en zijn broertje Hung (13) samen met hun moeder naar haar geboorteland Vietnam moeten vertrekken. Hun moeder vergat een asielzoekersstatus aan te vragen.

Tientallen leerlingen van de school en de basisschool waarop de broers hebben gezeten gingen donderdag naar het stadhuis. Ze boden burgemeester Boertjes meer dan 2400 handtekeningen aan. Nino Kooyman (14) is een van hen.

Hoe kwamen jullie aan de handtekeningen?

„De afgelopen dagen hebben we in groepjes bij iedereen in Ter Apel en Sellingen, waar Kim woont, aangebeld en gevraagd om handtekeningen om onze actie te steunen. De meeste mensen reageerden positief, ongeveer 90 procent schat ik. Een enkeling wilde niet meewerken. Toen ik vertelde dat Kim en Hung geen Vietnamees kennen zei hij: „Niks te maren. Ik zet m’n handtekening toch niet.””

Wanneer zijn jullie met de actie begonnen?

„De week voor de kerstvakantie kwam Kim opeens niet meer op school. We hoorden dat hij en zijn broertje en hun moeder naar haar geboorteland moeten terugkeren. Wij hebben als klas direct gezegd dat we actie gingen voeren. Samen hebben we een handtekeningenactie opgezet en de leraren hebben ons daarbij geholpen.”

Wat willen jullie met de actie bereiken?

„We hopen dat Kim en Hung alsnog een verblijfsvergunning krijgen. Ze wonen hier al jaren en hebben niets met Vietnam. We hopen dat staatssecretaris Albayrak hun toestemming geeft om in Nederland te blijven wonen. Een paar leerlingen uit onze klas hebben de handtekeningen aan de burgemeester overhandigd.”

Hoe reageerde de burgemeester?

„Positief volgens de mensen die hem de handtekeningen gaven. Hij gaat een brief schrijven aan mevrouw Albayrak en daarin aangeven waarom ze toch in Nederland moeten blijven. Binnen een paar weken komt er een antwoord.”

Stel dat de actie geen effect heeft, wat dan?

„Daar hebben we het al over gehad. Dan zoeken we de aandacht van de landelijke pers. Maar ik hoop dat Kim en zijn familie gewoon hier mogen blijven.”

„Nederlands is mijn taal”
Kim is trots op zijn klasgenoten omdat ze actie voor hem voeren.

Waarom wil je in Nederland blijven wonen?

„Ik heb hier alles opgebouwd. Mijn broertje en ik wonen met onze moeder al bijna tien jaar in Nederland. Ik heb hier m’n vrienden, m’n school, Nederlands is mijn taal. Die hebben m’n broertje en ik met veel moeite onder de knie gekregen. In Vietnam zouden we weer helemaal opnieuw moeten beginnen.

Ik ben zelfs nog nooit in Vietnam geweest. Hung en ik zijn in Duitsland geboren en kort daarna in Nederland gekomen. Ik heb dus weinig in Vietnam te zoeken.”

Wat vind je van de actie?

„Ik ben trots op mijn klasgenoten. Het is mooi dat de school erachter staat.”

Wanneer hoorde je van het verplichte vertrek?

„Op de maandag voor de kerstvakantie kwam ik thuis en toen zei mijn moeder dat de reisdocumenten voor Vietnam klaarlagen. Ze moest alleen nog een handtekening zetten voor het vrijwillig vertrek. Dat heeft ze niet gedaan, ze heeft uitstel aangevraagd. Nu mogen we zeker tot 23 januari blijven. Daarna is het onzeker. Dat ligt in de hand van de burgemeester, wat hij schrijft in de brief aan mevrouw Albayrak, die erover beslist of we in Nederland mogen blijven wonen.”