Gerald Harbers - 30 nov 2007 10:47 - Gewijzigd: 30 nov 2007 10:47

Restaurant runnen met medestudenten

Wouter Kamp (19) studeert technische bedrijfskunde en filosofie aan de universiteit in Groningen. Donderdagavond was hij manager van een restaurant met plaats voor ruim negentig mensen. „Dat ik bezig ben voor een goed doel, maakt het mooi.”

Het Groningse restaurant Happietaria ging een week geleden open. Pr-functionaris Wouter: „Het is de bedoeling dat we een maand openblijven.”

Het bedrijf wordt gerund door leden van vijf christelijke studentenverenigingen in Groningen. „Samen stellen de verenigingen een commissie in die verantwoordelijk is voor het restaurant. Zij moeten bijvoorbeeld onderdak regelen. Dit jaar ging dat niet makkelijk. Uiteindelijk kregen we een week voor de opening de sleutels van een leegstaande bedrijfskantine.”

Vanaf die dag gaan de handen uit de mouwen. „Een week lang hebben we van ’s ochtends 8.00 uur tot ’s nachts 1.00 uur gewerkt. Alles moest worden schoongemaakt en ingericht. We willen de gasten goed verwelkomen.”

Het meubilair is door de studenten geregeld. Een meubelgigant liet de studenten voor 10.000 euro winkelen. „Dan ga je dus op pad en zeg je: Doe maar negentig van die stoelen en twintig tafels.”

Inmiddels draait het restaurant op volle toeren. „We proberen zo veel mogelijk gasten binnen te krijgen. Het geld dat zij uitgeven gaat naar goede doelen in Afrika.”

De studenten hebben verschillende projecten, in Malawi, Senegal en Sudan, geselecteerd. „Allemaal hebben ze te maken met de gemeenschap. In Senegal gaat het om een onderwijscentrum waar vrouwen onderwijs krijgen over microkrediet. We helpen mensen de put uit, zeg maar. Ons doel is om 65.000 euro binnen te halen. Vorig jaar zaten we daarboven.”

Mooie bijkomstigheid is volgens Wouter dat het geld dat wordt binnengehaald, wordt verdubbeld door enkele hulporganisaties. „We kunnen dus tegen de gasten zeggen dat alles wat ze bij ons besteden voor 200 procent in Afrika terechtkomt. Wij hebben voor de bedrijfskosten sponsors gezocht.”

Reden voor Wouter om mee te doen aan het project is „plichtsgevoel en een uitdaging zoeken buiten de studie. M’n cijfers lijden niet onder het werk. En, ik kan als christen op deze manier anderen helpen.”