Leven en werk van Guillaume van der Graft (ps. van Willem Barnard)
Guillaume van der Graft (ps. van Willem Barnard) (Rotterdam, 15 augustus 1920) studeerde letteren en theologie te Leiden en Utrecht. Omdat hij weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen, werd hij in 1943 in het kader van de Arbeitseinsatz te werk gesteld in Berlijn. Na de oorlog werd hij hervormd predikant in Hardenberg, later in Nijmegen.
Van 1954 1959 was hij in Amsterdam studiesecretaris van de dr. G. van der Leeuwstichting en begon hij samen met de musicus Frits Mehrtens en de predikant ds. W. G. Overbosch een project in de Maranathakerk: de Nocturnen. Voor deze dinsdagavonddiensten schreef Barnard en componeerde Mehrtens een groot aantal nieuwe kerkliederen, waarbij de nadruk lag op Schriftgezangen.
In 1959 werd Barnard door tuberculose een aantal jaren uitgeschakeld. Daarna bleef hij studiesecretaris, maar werd ook bijstand in het pastoraat in de Gelderse gemeente Rozendaal. Na een nieuwe inzinking in 1973 ging hij in 1975 vervroegd met emeritaat. In 1978 vestigde hij zich in Utrecht, en werd kort daarna lid van de Oud Katholieke Kerk.
Als dichter publiceerde Barnard onder het pseudoniem Guillaume van der Graft. Er staan tientallen gedichten , meditatie en essaybundels op zijn naam. Daarnaast was hij een van de belangrijkste dichters van het Liedboek voor de kerken, waaraan hij samen met Ad den Besten, K. Heeroma, J. W. Schulte Nordholt en Jan Wit jarenlang werkte.
Barnard was gehuwd met Christina van Malde –die als ”Katinka” veelvuldig in zijn gedichten voorkomt– en heeft twee dochters en een zoon. Dochter Renata is doopsgezind predikant, zoon Benno is bekend als schrijver, dichter en essayist. Dochter Marieke, „de meest praktische van de familie”, is activiteitenbegeleidster in een verpleeghuis.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.