Geplaatst:12 nov 2007 10:15 - Gewijzigd: 12 nov 2007 11:11

Ff serieus: Net kerkmens

Ik ben onbekeerd. Ik ben wel een ”net kerkmens”. Toen er op huisbezoek werd gezegd dat ze het fijn vonden mij zo veel in de kerk te zien, deed mij dat erg goed. Eigenlijk gaat het mij om eer van mensen. Ik maak mezelf van tijd tot tijd wijs: het gaat steeds beter, je bent steeds meer bekeerd. Maar ondertussen leef ik nog net zo ver van de Heere vandaan als altijd. Kan ik nog bekeerd worden? Hoe dan?

Je vindt het, beste vraagstelster, hopelijk niet erg dat ik alleen de kern van je lange vraag heb overgenomen. Laat ik proberen je de weg van Gods Woord te wijzen. Je eigen hart bedriegt je (Jer. 17:9); het Woord niet (2 Tim. 3:15). Overdenk rustig Wie de Heere tot op vandaag geweest is. Onuitsprekelijk lankmoedig (Ps. 145:8). Wat heeft hij veel geduld met jou, met mij en met ons allen. Zelfs al zitten we in de kerk om door mensen gezien te worden, Hij stuurt ons nog niet weg. Zelfs dan roept Hij welmenend op tot bekering (Ez. 33:11, Spr. 1:22). Overdenk ook in stilte wie jij bent voor de Heere. Onuitsprekelijk diep gevallen. In plaats dat we Gods eer bedoelen, zoeken we onze eigen eer. Wat doen we de Heere tekort! Wat misbruiken we Zijn lankmoedigheid. Zoek ermee in de schuld te komen. Zie jezelf eens wandelen op reis naar de eeuwigheid. Je bent onbekeerd, zo schrijf je. Je maakt jezelf wijs dat het wat beter gaat. Je bidt weer, je leest weer in de Bijbel, je gaat trouw naar de kerk. Blijf het doen. Maar ben je ten diepste niet een stukje naar rechts opgeschoven op dezelfde brede weg van het zoeken van jezelf? Zie je levensnood eerlijk onder ogen en leg je bedrieglijke hart het zwijgen op met de eerlijkheid van Gods Woord (Rom. 3:9-20). Overdenk wat je nodig hebt. Meer ernst? Nog netter worden? Je hebt een Borg nodig voor je hemelhoge schuld. Nog even -het leven is maar een damp, een handbreed, een schaduw, een gedachte- en je staat aan het einde van je levensweg. Dan ga je God ontmoeten. Zonder Borg?Lees in Gods Woord Wie deze Middelaar is. Onuitsprekelijk dierbaar en beminnelijk (Hooglied, Joh. 1:14). Onmisbaar tot zaligheid. Wijs genoeg om nette kerkmensen te leren dat ze verloren zondaren zijn. Gewillig om het verlorene te zoeken. Wie Hem vindt, vindt het leven (Spr. 8:35). Godskennis, zelfkennis, Christuskennis. Dat hebben nette kerkmensen nodig. Niemand kan het missen. Zoek er veel naar. In de weg van het wonder wil de Heere het schenken.

Ds. J.M.D. de Heer, Middelburg

Heb jij ook een vraag over geloof, relatie of samenleving? Mail naar achterkrant@refdag.nl of schrijf een brief naar Reformatorisch Dagblad t.a.v. Redactie Achterkrant, Postbus 670, 7300 AR Apeldoorn.

Lees meer vragen en antwoorden in het dossier ff serieus.