Geplaatst: 2 nov 2007 13:01 - Gewijzigd: 2 nov 2007 12:00

Naar India als Young Ambassador

Hilde Ten Voorde was in India als Young Ambassador. Lees hier haar verslag.

“Het ruikt hier naar…, ja, naar wat?” “Wat doen al die mensen hier, midden in de nacht?”. Daar stond ik, midden tussen de menigte, op het vliegveld. Mijn koffers waren meegenomen, ik zag alleen maar bruine mensen. Ik hoorde allemaal vreemde talen om mij heen, het was snikheet. Waar was ik beland, in een compleet andere wereld?

Zo begon mijn reis naar India als Young Ambassador. Een ‘Young Ambassador’ gaat naar een vreemd land (in dit geval India), om dat land te bekijken, beleven, horen en te zien wat Woord en Daad daar doet, en daar later in Nederland weer verslag van uit te brengen. Als je na twee weken thuiskomt, na allemaal dingen gezien en mensen gesproken te hebben, begint het eigenlijk pas. Dan moet je hier in Nederland vertellen en laten zien wat voor werk in India verricht wordt door Woord en Daad, door middel van presentaties en workshops. Dit jaar zijn er weer twee scholen uitgekozen waarvan vijf leerlingen Young Ambassador zouden worden. Vijf leerlingen van de Guido de Bres College uit Rotterdam en vijf van de Jacobus Fruytier scholengemeenschap uit Apeldoorn. Ik zelf kom van de Jacobus Fruytier.

De reis is gefinancieerd door Xplore, een subsidieprogramma voor jongeren tussen de 12 en 30 jaar. Via Xplore kunnen jongeren uitwisselingen opzetten en stage lopen in ontwikkelingslanden.

Woord en Daad
Wat doet Woord en Daad in India? Woord en Daad steunt in Hyderabad veel projecten. Twee hiervan hebben wij bezocht. Een project omvat een terrein met een school, kerk, ziekenhuis en soms een boerderij. In die gebouwen helpen ze mensen. Ze geven kinderen les, de dominee preekt in de kerk, ze verzorgen leprapatiënten in het ziekenhuis en verbouwen groenten (om die uit te delen) op het land. Het is heel mooi om te zien hoe Woord en Daad in India veel voor die mensen kan betekenen.

Universiteit en Hindoetempel
Wij hebben heel veel dingen bezocht in Hyderabad, de stad waar wij verbleven. We hebben de universiteit van Hyderabad bekeken. Het was een hele mooie, grote universiteit waar wij een aantal professoren gesproken hebben. Ook zijn we naar een Hindoe tempel geweest. Dat was heel apart. De tempel is gebouwd op een berg. We moesten daar al onderaan de berg onze schoenen uit doen. Het pad naar de tempel was van steen. Die stenen waren zo heet dat we daar onze voeten brandden, omdat we niet gewend zijn om op blote voeten te lopen. Ik heb me er echt over verbaasd hoe rustig die Indiase mensen er overheen lopen, alsof die stenen koel waren!

Rijk en arm
We zagen op één dag een groot verschil tussen rijk en arm in India. ‘s Morgens gingen we naar een rijke christen en ’s middags naar de sloppenwijken. “Is dit rijk?”, zeiden wij tegen elkaar toen we de kamer binnenstapten van de rijke christen. We waren bij die man en zijn gezin om een paar vragen te stellen voor ons onderzoek. Elke Young Ambassador heeft namelijk een onderzoeksplan met vragen die beantwoord moesten worden. Het was een heel groot verschil met onze ‘rijke mensen’. We zaten allemaal opgepropt in een kamer, waardoor de hele familie van de man moest blijven staan.

Een complete tegenstelling was de sloppenwijk waar wij later op die dag naar toe gingen. De sloppenwijk was het meest indrukwekkende wat ik in die twee weken meegemaakt heb: hoe die kinderen op je af kwamen, wat voor huizen die mensen hadden, wat voor kleren ze droegen, wat hun enige bezittingen waren en hoe blij ze waren, zelfs de ouderen, met een ballon. Ze hadden haast geen kleren aan of alleen maar kapotte kleren. Een groot aantal kinderen liep alleen in een shirtje, waar gaten in zaten.

En de huizen waren echt geen huizen te noemen. Het waren rieten hutjes, met bladeren als dak. Er was alleen een kleedje op de grond als bed, drie stenen in een rondje om op te koken en twee kippen in een hoekje. Deze wijk had een gezamenlijke badkamer die er heel vies uitzag. Ik liep door zo’n stinkende, vieze, onhygiënische, arme, hulpbehoevende sloppenwijk en dacht bij mijzelf: vergelijk dit eens met Nederland, dan ga je pas beseffen hoe goed wij het hebben.

Cultuur
De cultuur in India is ook compleet anders. Als je zo alles op z’n Indiaas meemaakt, dan ga je nadenken over je eigen gewoontes, manieren, regeltjes en cultuur. Wat doe jij wel wat zij niet doen, en andersom. Wat ik een heel groot verschil vond was de gastvrijheid. Ik heb dat vaak horen zeggen van iemand die ook in een derdewereldland is geweest. Dan denk je: o ja. En verder niet. Maar ik begrijp het nu ook, je moet het meemaken. Als je ergens binnenkomt waar één stoel is, laten ze jou zitten en gaan zij staan. Als je op bezoek komt, word je gelijk uitgenodigd voor de maaltijd, want ze zorgen gewoon dat je niets tekort komt. En zo kan ik heel veel voorbeelden noemen.

Discipline
Ook een heel groot verschil is de discipline. De eerste maandagochtend dat wij er waren, kregen we een gigantisch welkom. Zoals je op de foto ziet, staan de schoolkinderen keurig in rijen. Ze zongen op een Indiaanse manier een lied voor ons, wat nogal onzuiver klonk. Maar het was wel heel bijzonder, hoe netjes ze allemaal op een rij staan. De jongen (linksvoor) gaf bevelen voor de houding, en ze deden dat allemaal tegelijk na. Allemaal één keer met de voet stampen, allemaal hun handen in een bidhouding, enz.

Sta jij ook altijd op als de directeur binnenkomt? Dat doen ze in India wel. En niet alleen bij de directeur, maar ook bij de dominee, en soms de leraar. Aan zo’n voorbeeld kan je zien hoe beleefd ze zijn. Ook als je hun mening vraagt, zeggen ze altijd ‘ja’, ook als ze ‘nee’ denken. Gewoon, omdat ze te beleefd zijn om niet met jou in te stemmen.

Geloof
Wat mij vooral opvalt aan India, is het verschil van het geloof met dat van ons. Ze zijn heel open, zeggen alles wat ze ervaren, denken en geloven. Ik vind dat heel bijzonder. Wij hadden een heel mooi gesprek met een lerares van de school waar ik was, en ze had allerlei vragen over het geloof aan ons. Wat wij deden, waarom wij dat deden en waarom wij dingen niet deden. Ze was zo open, dat ik dacht: “Waarom doen wij dat in Nederland eigenlijk niet?

Ik heb van de reis genoten, en dat niet alleen, ik heb er ook zóveel geleerd. Van andere mensen, andere gedachten, andere cultuur. Daarom heeft de reis ook een heel mooie indruk achtergelaten: vies, anders, bijzonder, vreemd, mooi, prachtig, waardevol, schokkend, bezinnend, spannend en vooral héél indrukwekkend.