Reformatorische keetjongeren: We weten hoe het hoort
Binnen in een keet net buiten Barneveld vergapen zo’n dertig reformatorische jongens en meiden zich aan de voetbalwedstrijd Nederland Albanië. Achter de bar staat een kleine kleuren tv.
De onverwachte komst van de verslaggevers zaait verdeeldheid. Een groep jongeren zet de RD’ers het liefst direct buiten de deur. „Jullie schrijven toch alleen maar negatieve verhalen over ons.” Anderen willen best praten, maar anoniem. Wat er wordt gedronken? „Pils natuurlijk, en Red Bull”, zegt een blonde dame, in opleiding voor onderwijsassistente. „En water”, vult haar vriendin aan.
Echt laat wordt het eigenlijk nooit, verzekeren de dames. „Doordeweeks kwart voor elf, elf uur. We moeten de volgende ochtend allemaal werken of naar school. Op zaterdagavond moeten we van de eigenaar voor 12 uur weg zijn.” En dan? „Dan gaan we soms nog ergens anders wat drinken”, zegt een bouwvakker die zich Henk noemt. „Als ik maar om twee uur ’s nachts thuis ben. En ik mag niemand wakker maken.”
Vrouw en banaan
Of dit een refokeet is? De een: „Vind ik wel. De meeste meiden hebben een rok aan.” De ander: „Maar we draaien wel popmuziek en hebben tv.” Toch is deze keet zo slecht nog niet, is de algemene opinie. „Kijk maar naar de muren. Alleen nette posters.” Een snelle inspectie bewijst het tegendeel. Links en rechts prijken platen met een blote vrouw die zich rond een banaan vleit. Maar ook een blauw straatnaambord trekt de aandacht: Dr. Abraham Kuyperlaan.
Broeierig
Een flesje plopt. En nog een. In De Busse, een keet op een boerenerf tussen Staphorst en Rouveen, stroomt het bier rijkelijk. Op de bar blijven twintig, dertig flesjes leeg achter. Het verschil tussen keet en discotheek? „De eerste is 6 vierkante meter, de tweede 600 vierkante meter.”
Geroutineerd haalt de barman de doppen van de flesjes. Dik twintig jongeren –„allemaal oud gereformeerd of hersteld hervormd”– drommen samen in een afgetimmerd stuk schuur van hooguit 2 bij 3 meter.
Binnen is het broeierig. De jeugdige gasten draaien bij voorkeur zware shag. Een ventilator aan het plafond probeert wanhopig de rook te verdrijven. Langs de wand zitten vier meiden, aan de wand hangen drie meiden. Op de rechterposter verhult een opengeknoopt damesblousje nauwelijks wat eronder zit.
De bezoekers zijn jong. De dames –in rok– 15, 16 jaar, de heren 17, 18 jaar. Overdag komen ze elkaar tegen op de Pieter Zandt en het Hoornbeeck, ’s avonds ontmoeten ze elkaar in De Busse. Anderen werken al. Iedere woensdag , vrijdag en zaterdagavond is het feest. Samen drinken, samen praten, samen lachen. „Gezéllig.”
Lees het hele artikel zaterdag in de bijlage Accent van het Reformatorisch Dagblad
