Geplaatst:26 sep 2007 10:21 - Gewijzigd: 26 sep 2007 09:36

Jezus is Koning

Het derde ambt van onze Zaligmaker is het Koningschap. In Amerika is tussen christenen al jarenlang een discussie aan de gang over de vraag of je ook zalig kunt worden wanneer je Jezus alleen maar aanneemt als Profeet en Priester. Wie hierop positief antwoorden, beroepen zich op de leer van Luther en Calvijn, dat we alleen door het geloof zalig worden. Geloven is rusten op het volbrachte werk van Jezus. En dus hoeven we Hem niet ook nog eens te gehoorzamen. Als we dat wel stellen als een voorwaarde, vermengen we Wet en Evangelie, en keren we terug naar roomse werkheiligheid.

Waarom ik dit noem? Niet om de lezer van de Achterkrant op te zadelen met een Amerikaans probleem, waar hij niets mee te maken heeft. Dit probleem is, op een andere manier misschien, ook in onze kringen actueel. Het hoort bij ons mensen: wel de voorrechten willen ontvangen, maar niet de verplichtingen op ons willen nemen. Door Gods genade klinkt al eeuwenlang in Nederland van honderden preekstoelen regelmatig het tegenovergestelde geluid: …zo worden wij ook weder door de doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid.

Stel je voor dat je ook zalig kon worden zonder het Koningschap van de Heere Jezus te hoeven aanvaarden; zou je dat ook willen? Denk na. Wat zijn de consequenties? Wanneer niet Jezus je hartstochten en verlangens, je wil en inzicht regeert, wie regeert deze dan? Wanneer je je niet aan Jezus’ voorbeeld en voorschrift conformeert, op wie lijk je dan?

Daar komt bij: gehoorzaam het gezag van Jezus als Koning erkennen, is geen harde dienst. Hij schrijft niets voor dan alleen wat goed en nuttig is. Hij schrijft ook niets voor dan alleen wat precies bij ons past. We zijn immers schepselen van God, gemaakt om op Hem te lijken in deze drie dingen: kennis, gerechtigheid en heiligheid.

Wanneer het wonderheerlijke Koningschap van de Heere Jezus zich in ons realiseert, gaan we pas echt mens worden - zoals we oorspronkelijk waren: weer lijken op God. We gaan weer beantwoorden aan ons diepste mens-zijn. Daarin ligt een groot deel van ons geluk. Zoals een groot deel van onze ellende ligt in het niet meer beantwoorden aan ons oorspronkelijke scheppingsdoel.

Daar komt bij: als díé Jezus Koning wordt, Die Zichzelf overgaf tot in de kruisdood…, wat denk je: zou Hij een harde meester zijn? Of is waar wat Mattheüs 11 zegt in vers 30: want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht?

Toch komen we overal mensen tegen die de dienst van Koning Jezus zwaar en moeilijk vinden. Hoe komt dat?

Als je vurig van iemand houdt, vind je het geen opgave om hem of haar van dienst te zijn. Je moeder, je vriend. Wat die persoon van je vraagt -ook uit liefde!- dat doe je graag. Heb je verkering en moet je kilometers fietsen om bij elkaar te kunnen zijn, dan gá je - door weer en wind… Moeilijk, hoor! Moeilijk? Welnee, want liefde is een sterke magneet. Zo is het geestelijk. Het geheim schuilt in het woordje liefde. Hebben wij liefde voor Profeet-Priester Jezus, dan willen we niet anders dan Hem ook als Koning op de troon van ons hart erkennen en hartelijk welkom heten. Je geeft dan alles aan Hem: ziel, lichaam, geld, tijd. Alles. Heb je dan geen strijd? Kost het niet „bloed, zweet en tranen” - om het te zeggen met Winston Churchill? Zeker. Maar in de strijd tegen zonde, duivel en zijn geallieerde krachten is de strijd een vreugde en de overwinning zeker - door Christus behaald!

Ds. W. Pieters