Geplaatst:24 sep 2007 12:00 - Gewijzigd: 24 sep 2007 12:00

COLUMN MAX: Bushokje

Zondagmorgen vroeg, we lopen richting dorpskerk. De zon schijnt, m’n humeur is prima. Totdat we op een derde van de route langs twee bushokjes komen. Ze staan er schat ik een jaar of iets langer en het zijn bekroonde exemplaren. ”Mooiste bushaltes van de provincie” of zoiets. Op de een of andere manier maakt de mensheid tegenwoordig overal een wedstrijd van. Met de mafste awards als beloning. Maar dat terzijde.

De onderscheiding ”lompste kinkels van het noordelijk halfrond” is op deze mooie morgen voor de anonieme slopers van de beide bushaltes. Voor de zoveelste keer -is het een ritme van om de andere week?- zijn de grote achterruiten van gehard glas eruit geslagen. Trottoir en fietspad zijn bedekt met een dikke laag scherven en splinters. Want zulke ruiten spatten fragmentarisch uiteen op het moment dat je er met -grijp maar wat- een fietsframe hard genoeg op beukt.

Op de schaal van één tot tien zakt m’n humeur terstond van achtenhalf naar drie. Want het is nog maar even geleden dat de glasboer deze ruiten stond in te meten. En de nieuwe exemplaren die komende dagen worden geplaatst, zullen het ook niet langer uithouden dan een enkele week, zo leert de recente geschiedenis. Voor de glazen wachtruimten op het nabijgelegen NS-station geldt eenzelfde treurige cyclus. Om de zoveel tijd staat daar de glasauto. Goeie service, vaste prijzen.

De keren dat deze bushaltes in de zaterdagnacht wonderlijk gespaard blijven -de discobus lost er tussen vier en vijf z’n beschonken inhoud- zijn doorgaans de gemeentelijke bloembakken het doelwit van de vandalen. Violen eruit, salvia’s tegen de etalages van de winkelstraat, asters overal behalve in de bakken. Meestal liggen die samen met wat dubbelgevouwen fietsen over straat gesmeten. Kerkgangers op de fiets moeten afstappen of slalommen om glasbergen, oud ijzer of bloembakken te ontwijken.

Of de politie, aangestuurd door de plaatselijke overheid, hier niets tegen doet, vraagt iemand. De politiemacht is in de bewuste nachten in het kader van ”meer blauw op straat” beperkt tot enkele agenten voor de hele streek. De raad vergaderde onlangs over de vraag of er in de vandaalnachten geen particuliere bewakers kunnen worden ingezet. Dat plan -op zichzelf idioot, want waarvoor is de politie ook alweer?- gaat niet door, want het is te duur. Voor mijn gevoel werd hetzelfde bedrag genoemd dat nu jaarlijks op de gemeentebegroting staat voor vervanging van gemolesteerd straatmeubilair en onklaar gemaakte verkeersborden.

Afgelopen voorjaar kreeg een jongeman die samen met een maatje een treinstel in brand stak een fikse straf, waaronder een boete van 50.000 euro: het eigen risico dat de Nederlandse Spoorwegen in zo’n geval hebben bij hun verzekeraar. De jongen schreide bij de rechter hete tranen, maar als afschrikwekkend voorbeeld vond ik de strafmaat wel geslaagd.

Handhaven dus, en als het toch uit de hand loopt streng straffen, te beginnen bij de molest in het weekend. Bij recidive het heropvoedingskamp dat oud-premier Lubbers vele bushokjes geleden al voorstelde. Geef alle agenten in de week een vrije dag, als ze er in het weekend dan maar zijn. Eenvoudige burgers balen namelijk verschrikkelijk van wat sinds lang onterecht als ”kleine criminaliteit” wordt aangeduid.

Zo. Dat moest ik even kwijt.

MAX