Gerard Vroegindeweij - 18 sep 2007 11:19 - Gewijzigd: 18 sep 2007 11:19

Interview met minister Rouvoet

Sinds 22 februari van dit jaar heeft Nederland een minister voor Jeugd en Gezin. Dat is nog nooit gebeurd in de Nederlandse geschiedenis. De naam van de minister is mr. André Rouvoet. Speciaal voor jullie legt hij uit wat een minister is en wat hij allemaal doet.

Mijnheer Rouvoet, wat is eigenlijk een minister?
„Minister betekent letterlijk:dienaar. Ik ben dienaar van de kroon, dat betekent dienaar van de koningin. Om een vergelijking te maken. Een minister is net een wethouder, maar dan niet van een gemeente, maar van het hele land.”

Waarom zijn er eigenlijk ministers nodig?
„Net zoals er in een klas een meester, juf, leraar of lerares nodig is, zo zijn er in het land ministers nodig. Ze maken plannen om het land te besturen en proberen ervoor te zorgen dat alle dingen goed verlopen.”

Verdient een minister veel?
„Meer dan genoeg.”

Gaat u wel eens naar de koningin?
„Jazeker. Ik ben natuurlijk beëdigd door Hare Majesteit. Verder heb ik een lang kennismakingsgesprek met haar gevoerd. Er was een uur gepland, maar dat werd een uur en drie kwartier. Verder komen de ministers bij koningin Beatrix als zij dat nodig vindt.”

Wat zegt de koningin dan?
„Dat mag ik niet vertellen. Wat de koningin zegt is geheim. Ik kan wel zeggen dat ze zich heel goed voorbereidt. Ze vraagt veel en ze geeft ook haar mening.”

Hoe vaak spreekt u Balkenende?
„We zien elkaar zeker twee keer per week. Elke dinsdag vergadert het kabinet in kleine groepjes. Daar ben ik ook altijd bij, net als premier Balkenende. Dan eten we -samen met minister Bos van Financiën- een broodje. Elke vrijdag vergadert het hele kabinet. Dan zien we elkaar ook. Tussendoor bellen we nog wel eens met elkaar of sturen we sms’jes.”

Hebben jullie binnen het kabinetwel eens ruzie?
„Ruzie niet, maar we zijn het regelmatig niet met elkaar eens. Dat is ook niet erg. Het kabinet bestaat uit ministers van drie verschillende partijen, CDA, PvdA en ChristenUnie,en de ministers hebben verschillende meningen. Het is net als kinderen op het schoolplein. Die zijn het soms ook niet met elkaar eens, maar dat betekent nog niet dat ze ruziemaken.”

Wat bespreken jullie tijdens kabinetsvergaderingen?
„We bespreken altijd eerst de gebeurtenissen in het buitenland. Wat is daar allemaal in de achterliggende week gebeurd en wat kunnen we daaraan doen? Ook bespreken we wat er gebeurt in Europa. Verder kijken we wat er in de afgelopen week in de Tweede Kamer is gebeurd en wat daar in de komende week op de agenda staat. Maar het belangrijkste is dat we alle plannen en voorstellen bespreken die naar de Tweede Kamer gaan. Want uiteindelijk zijn de Tweede en de Eerste Kamer het belangrijkst. Wij kunnen wel wat voorstellen, maar de Tweede en de Eerste Kamer moeten de plannen en wetten goedkeuren.”

Hoeveel kinderen heeft de minister voor Jeugd en Gezin?
„Mijn vrouw en ik hebben vijf kinderen. De oudste is zestien en de jongste acht.”

Hoe vaak bent u bij uw gezin?
„Te weinig. Een minister heeft het heel druk, soms te druk. Ik probeer in ieder geval ’s morgens met het gezin te eten, maar dat lukt niet altijd. Daarom vind ik het altijd zo heerlijk als het zondag is. Dan eten we als gezin samen, we gaan naar de kerk, we doen een spelletje en we lezen. Heerlijk.”

Van welke partij bent u lid?
„Van de ChristenUnie.”

Waarom is het belangrijk dat er christenen in de politiek zitten?
„Christenen zijn -als het goed is- mensen die graag anderen helpen. Dat kun je in de praktijk brengen door je buren te helpen, door zieke mensen te helpen. Ik probeer in de politiek goede dingen te doen voor mensen.”

Waarom is er een minister voor Jeugd en Gezin nodig?
„Er is een spreekwoord dat zegt: Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.”

Wat is het belangrijkste dat u wilt bereiken?
„Gelukkig gaat het met 85 procent van de jongeren en gezinnen goed. De overigen hebben kleine of grotere problemen. Daar wil ik wat aandoen. In elke gemeente komt er in de komende vier jaar een centrum voor jeugd en gezin. Daar kunnen ouders en kinderen terecht voor controle, voor vragen en voor het oplossen van problemen. Maar ik wil ook een stapje verdergaan. Een klein aantal jongeren, ongeveer 4 of 5 procent, heeft veel kans om in de problemen te komen. Die komen niet naar de consultatiebureaus, die spijbelen of die komen in aanraking met de wijkagent. Op die jongelui gaan we extra letten. Degenen die werken in de centra gaan bij deze jongeren en hun ouders op bezoek om hen te helpen. In het uiterste geval onder dwang. In de ziekenhuizen willen ze meer handen aan het bed. Ik wil meer handen aan de bel.”

Neemt het kabinet wel eens besluiten waar u het niet mee eens bent?
„Heel soms. En als dat zo is, ga je er natuurlijk goed met elkaar over praten. Het is hetzelfde als in de klas. Soms zegt de leerkracht dat een groepje kinderen samen iets moet bedenken. Daar is soms ook niet iedereen het mee eens. Dan spreek je af dat de ene keer de een zijn zin krijgt en de andere keer de ander.”

Bij leven en welzijn bent u voor een periode van vier jaar minister. Wat wilt u daarna doen?
„Ik heb geen idee. Als iemand vorig jaar om deze tijd had gezegd dat ik nu minister zou zijn, had ik het niet geloofd. Toch is het gebeurd. Ik weet zeker dat God daarvoor zorgde. Als ik geen minister meer ben, dan komt er vast wel een andere mogelijkheid om ergens aan de slag te gaan en mensen te kunnen dienen. Ik geloof dat de Heere God mijn leven leidt.”