Geplaatst:23 jul 2007 08:41 - Gewijzigd: 23 jul 2007 08:41

COLUMN OFER: Varkensspeelgoed

Het is volgens de Europese Commissie de hoogste tijd dat varkens in hun overvolle stallen stoppen met het bijten in elkaars oren en staarten. Dat is dieronwaardig gedrag en dat moeten we in onze moderne maatschappij gewoon niet meer willen.

Brussel is er maar druk mee, met het regelen van het leven van zijn onderdanen. En een speerpunt van de EU is dit jaar blijkbaar de levenskwaliteit van varkens.

Dat stress door de kleine behuizing afgereageerd moet worden, begrijpen ze in Brussel ook wel. ’t Is geen pretje dat je enkel en alleen op de wereld bent gezet om over niet al te lange tijd geslacht te worden. Maar daar kan de Europese Commissie niets aan doen. Dat is nu eenmaal de gang der dingen. De EU kan echter wel proberen het korte leven van de beesten op te leuken. En dat gaat nu eindelijk gebeuren.

Brussel besloot dat er speelgoed ontworpen moet worden voor varkens. Europees goedgekeurd speelgoed, dat is een voorwaarde. Want je kunt maar niet allerlei rommel in de stallen ophangen. Dat leidt mogelijk alleen maar tot meer stress en daar zitten varkens en veehouders niet op te wachten.

Kunstenaars van allerlei snit is gevraagd met ontwerpen te komen. Ze lieten hun creativiteit de vrije loop. Wat vindt een varken leuk? Dat weet niemand. Alhoewel: varkens zijn dol op modder. Maar ja, om nu direct een beautyfarm op te tuigen waar varkens modderbaden kunnen nemen, rugmassages krijgen en huidmaskertjes kunnen kiezen, dat gaat weer net wat te ver. Dus keken de kunstenaars naar hun kindertjes die in hun designboxen en -wagentjes zich vermaken met bijtringen en kleurige ballen.

Bijtringen voor varkens dus. Maar dan wel een ring met een lekker smaakje. Niet een bijtring met één smaakje, dat is veel te kaal. Het moet een heuse smaaksensatie zijn, zo’n ring. Het varken gaat al bijtend en likkend op ontdekkingstocht. En zo zoekend, ontdekt het beest zichzelf. Wie ben ik? En wat wil ik nu eigenlijk? Een ideaal ontwikkelingstool voor het jonge varken.

Maar ook het varken dat groeit naar de volwassenheid, zoekt vertier. Dus bedacht een ander een wipwap voor varkens. ”Piggy Wiggy”, noemde hij het ding. En weer is alles erop gericht het dier tot zelfontplooiing te laten komen. Hij moet de stap naar de wipwap als een uitdaging gaan zien. Loskomen van het wroetende bestaan en zweven door de lucht. Vrij van alle beperkingen die het varkensleven met zich meebrengt. Genieten van het moment en niet denken aan het slachthuis dat komt. Het dier moet ”zijn”. Pas dan komt er balans in zijn leven.

Piggy Wiggy is trouwens veel meer dan een simpele wipwap waarop het dier zichzelf kan ontdekken. Het leert door dit speeltuig namelijk ook met andere varkens om te gaan. Noem het teambuilding. Wie stapt er het eerst op de Piggy Wiggy? En hoe zorg je dat je collega-varken er niet afrolt als jij het gewiebel zat bent en naar je bijtring loopt? Voor je het weet, moet er ook een therapeut worden ingevlogen om het dier zijn trauma’s te laten verwerken.

Om de totale varkensemancipatie af te ronden, wachten we nu nog maar op één maatregel uit Brussel. Een heel duidelijk en bindend opgelegd verbod op het gebruik van een oud spreekwoord: „Werp geen paarlen voor de zwijnen.”

OFER