Gerald Harbers - 14 jul 2007 00:57 - Gewijzigd: 14 jul 2007 00:57

Tot de laatste dag enthousiast

Scheidend Magneetredacteur Petra Jongeneel: Ik had nog jaren kunnen schrijven

AMERSFOORT - Uit het archief blijkt dat ze 146 artikelen voor Magneet heeft geschreven. Bovendien leverde ze talloze bijdragen aan onder meer de Achterkrant en Claxon. Jongerenredacteur Petra Jongeneel (25) vertrekt na een periode van bijna drie jaar. Tijd om haar aan de tand te voelen. Over hoogtepunten en blunders.

Al pratend haalt Petra een stapel kranten uit de kast in de kamer van haar Amersfoortse woning. Koppen als ”Vluchten door de straten van Damascus”, ”Haring happen bij Hop” en ”Als het leven onleefbaar lijkt” staan boven artikelen van haar hand. „Deze bewaar ik omdat ze bijzonder zijn.”

Hoezo?
„In veel gevallen zijn dit verhalen van mensen die hun binnenste blootlegden voor de krant. Ik vind het uniek dat ze het aandurfden, bijvoorbeeld dat meisje dat vertelde over haar psychisch zieke vader.”

Wat was voor jou de bijzonderste klus?
Even is het stil. „Moeilijk, er waren zo veel mooie gesprekken en verhalen. Maar topper was het interview met de zus van Sybine Jansons. Zij vertelde voor het eerst aan iemand van de pers openhartig haar verhaal. Hoe zij van dichtbij meemaakte dat haar zusje werd vermist en werd gevonden: misbruikt en vermoord. Voor mij is het dan de vraag: Hoe ervaart zo iemand zo’n moeilijke periode?

Maar er waren zo veel mooie klussen. Ik had bij wijze van spreken nog vijf jaar door kunnen gaan.”

Waarom ga je dan toch weg?
„Jongerenredacteur zijn is prachtig. Tot m’n laatste werkdag ben ik blij met m’n werk, maar er is meer dan dit.

Voordat ik bij het RD solliciteerde, heb ik de opleiding voor maatschappelijk werk en dienstverlening, gedaan. Ik wilde op de lange termijn de hulpverlening in, het liefst werken met gevangenen of dak- en thuislozen. De maatschappij kotst dat soort mensen vaak uit en ik zie het als een soort missie om hen te helpen. Als maatschappelijk werker bij Gevangenenzorg Nederland probeer ik gedetineerden en hun familie een duwtje in de goede richting geven.”

Wat zul je niet missen in je nieuwe werkkring?
„Het zoekwerk is vaak frustrerend. Soms kost het uren om voor een artikel de juiste persoon te vinden. Vervolgens wil-ie niet meewerken. Vorig jaar belde een jongere mij, nadat hij eerst had toegezegd, op maandagavond dat hij dinsdags toch niet zou meewerken. Mega-irritant, ik zat met een gat in mijn agenda. En dat moest gevuld, omdat ik de andere dagen geen tijd had om een artikel voor Magneet te schrijven.”

Wat vond je moeilijk in je werk?
„Pff, een lastige klus vond ik bijvoorbeeld een artikel schrijven over het WK voetbal. Ik wilde niet alleen de meningen van een paar jongeren neerpennen. Dat is in zo’n geval te goedkoop en dan blijft zo’n artikel te vlak. Het is dan een uitdaging om er diepgang in aan te brengen. Je zoekt er goede woordvoerders bij.”

Ooit blunders gemaakt?
„Genoeg, denk ik. Eehm, laatst nog, in een ziekenhuis. Ik interviewde een jonge nierpatiënt tijdens de dialyse. Ik zat er met m’n neus bovenop toen de naald in zijn arm ging. Het was warm en ik had niets gegeten. Alles werd zwart en ik viel flauw. De jongen keek me met een brede glimlach aan toen ik bijkwam. Ik schaamde me een beetje, maar kon er ook om lachen.”

Wil je Petra het beste toewensen? Mail naar Magneet@refdag.nl.

Binnenkort zomer treedt Petra’s opvolgster voor het voetlicht. Heb je een vraag aan de nieuwe jongerenredacteur? Mail naar magneet@refdag.nl. Wie weet zie jij je vraag in het interview terug.