Ff serieus: Bang voor de dood
Een goede bekende van me is overleden en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik ben heel bang dat hij niet bekeerd was. Bijna elke avond ben ik heel bang voor de dood. Ik durf niet eens meer naar de kerk en durf er ook niet over te praten.
Je hebt, beste vraagstelster, iets heel aangrijpends meegemaakt. Wat kun je je verwond voelen als een goede bekende of een familielid sterft. Wat is er een grote lege plaats.
Als het een plotseling sterfgeval was, komen er ineens veel vragen op je af. Was hij bekeerd? Dan is hij voor eeuwig gelukkig. Maar als hij onbekeerd stierf, dan is hij voor eeuwig verloren. Ontzettend. Misschien had je wel een goede band met die kennis, kon je goed met hem opschieten en voel je je nu schuldig. Want eigenlijk werd er nooit over de geestelijke vragen gepraat.
Je durft er nu niet over te praten. Dat is te begrijpen. En toch zal het je goed doen als je er wel over praat. Probeer het maar, met je ouders, met een ouderling of met je dominee. Ze nemen het je heus niet kwalijk dat je het er zo moeilijk mee hebt.
Je bent ook bang. Dat is ook te begrijpen. Als iemand anders plotseling kan sterven, kan ik het ook. En als ik niet bekeerd ben… Onbekeerd sterven is verschrikkelijk. Dat kan nooit meer veranderen. Maar onbekeerd verderleven is ook heel erg. Dan eren we de Heere niet, dan hebben we Hem niet lief, dan gehoorzamen we Zijn Woord niet, dan roepen we niet als een verloren zondaar tot de Heere Jezus, zoals eenmaal Bartimeüs riep. Ik hoop dat je dit allemaal zo erg vindt, dat je niet meer onbekeerd verder durft te leven en dat je gaat roepen tot de Heere.
Je durft zelfs niet meer naar de kerk. Waarom niet? Omdat daar gepreekt wordt over de ernst van het leven, over dood en eeuwigheid? Als de dominee daar ernstig over preekt, gehoorzaamt hij Zijn Zender. Maar hij zal nog meer zeggen. De dominee zal zeggen dat zondaren bekeerd kunnen worden. Hij zal zeggen dat de Heere Jezus wilde sterven, om voor Zijn volk een volkomen offer te brengen. Hij zal zeggen dat dit offer genoeg is voor de grootste van de zondaren.
Joh, als er één plaats is waar je niet bang voor hoeft te zijn is dat de kerk! Ga er maar zo snel mogelijk weer heen, smekend of je daar de hemelse balsem mag leren kennen voor verwonde zielen.
Ds. J. M. D. de Heer, Middelburg
Reacties (48)
| Whatever bezorger | woensdag 11 juli 2007 - 10:53 |  |
| aantal posts:4 | Wat ik altijd begrepen heb is dat God van iedereen houdt. Bruin, geel of wit. Groot of klein. Rus of Belg. Bejaard of baby. Bekeerd of onbekeerd. Ik ga er vanuit dat God begrijpt dat sommige mensen niet met hem in aanraking zijn gekomen omdat zij een opvoeding hebben gehad van ouders die niet in God geloofden (of zich daarmee niet bezig hielden). Wanneer God liefde is... hoe kan God dan iemand veroordelen die niet op de hoogte is van die liefde. Onbekend maakt onbemind... Ik kan het niet geloven dat een mens die niet gelovig is minder waard is in de ogen van God. Voor God is toch iedereen gelijk? | |
| bakboord bezorger | woensdag 11 juli 2007 - 11:26 | |
| aantal posts:1 | Mijn broertje heeft een erge vorm van het syndroom van Down, en begrijpt het concept God niet. Hierdoor kan hij zich in principe ook niet bekeren, betekent dit dan dat hij na zijn dood voor eeuwig verloren is? Ik vind dit een hele vervelende gedachte. | |
| mar_vandoo bezorger | donderdag 12 juli 2007 - 19:48 | |
| aantal posts:6 | @ bakboord Dat weet ik eerlijk gezegd niet, dat zou je eens moeten vragen aan een dominee of iemand anders die theologie gestudeerd heeft. Ik kan iig niet geloven dat iemand die zich als het ware niet 'kan' bekeren, verloren zal gaan. Maar hoe het precies zit en of de Bijbel daar ergens een antwoord op geeft, weet ik niet. | |