Petra Jongeneel - 15 jun 2007 10:10 - Gewijzigd: 15 jun 2007 10:10

Jonge big gaat als vet varken naar Duitsland

Ruim 1600 varkens scharrelen dagelijks door de schuur achter het huis van Gerlinda van Hierden (16). „Varkens onverdoofd castreren? Ik weet niet of de beesten er echt pijn aan lijden.”

Als dochter van een varkenshouder groeide Gerlinda uit Uddel tussen de biggen op. Haar vader, die in totaal 1650 varkens heeft, houdt de beesten op twee locaties: achter het huis en in een schuur in Kootwijkerbroek.

Zelf fokken doet haar vader niet, geeft Gerlinda aan. „De biggetjes komen bij ons binnen als ze zo’n tien weken oud zijn.” Zeventien weken lang worden de beesten in de schuur van de Van Hierdens vetgemest. „Vroeger ging ik veel mee met m’n vader op de voerkar. Met deze machine reden we langs de hokken. Met één druk op een knop viel er voer in de bakken van de beesten.” Tegenwoordig gaat het voeren automatisch, waardoor Gerlinda niet vaak meer in de varkenshokken te vinden is.

De beesten bivakkeren in een schuur van z’n 80 meter lang. De ruimte is verdeeld in drie afdelingen met daarin aparte hokken. „In totaal hebben we 108 hokken, en in elk hok kunnen 10 varkens.”

Na zeventien weken gaan de varkens richting een Duitse slachterij. Daarvandaan verdwijnen de beesten in de schappen van supermarkten en slagerijen. „In Duitsland ligt de inkoopsprijs van varkens hoger. Daarom verkopen wij aan dat land.”

Deze week laaide er een discussie op dat supermarktketens in 2009 geen varkens meer willen verkopen die onverdoofd zijn gecastreerd. Gerlinda heeft nooit een castratie meegemaakt. Als de beesten op de varkenshouderij arriveren zijn ze al gecastreerd bij de fokkerij. „Castratie is even heel pijnlijk. Ik weet dat het beest het dan even uitschreeuwt. Maar dat doet het ook als je het gewoon vastpakt.”

Biggen worden momenteel gecastreerd omdat het vlees anders te veel zou stinken. „Een goede reden”, vindt Gerlinda. „Anders verkoop je zo’n varken veel slechter.”

Gerlinda laat af en toe een gast een kijkje nemen in de varkensschuur. „Zo wilde laatst een leraar van school die mij thuis bijles gaf, de varkens zien. Ik zou er zelf niet mee komen, ik vind het in de schuur niet al te fris ruiken. Maar als een ander graag wil, leid ik ’m wel rond.”

Een band met de varkens heeft Gerlinda niet. „We verdienen ermee en daar houden we het bij.”