Yord herfst logo
Home      Zoeken      

Op de knieën voor een politiebeker

Een slaapkamer als politiemuseum. Onmogelijk? Voor Hanno Breunesse (13) uit Bunschoten niet. Als een echte spaarfreak verzamelt hij politie- en brandweerspullen. „Met een knipoog naar de politie krijg ik heel wat voor elkaar.”

Hanno is een echte spaarfreak.

Hanno is een echte spaarfreak.

Alleen een bed verraadt dat de kamer een slaapvertrek is. De wanden heeft Hanno beplakt met posters; een vitrinekast staat vol met politiespullen. Een vlag met ”1-1-2 daar red je levens mee” bedekt het plafond. Gezichten van etalagepoppen lijken de opmerkende bezoeker vanaf de kast toe te lachen. Op hun hoofd prijkt een politiepet of brandweerhelm.

Hanno heeft het verzamelen van geen vreemde. Zijn moeder spaart geduldspelletjes en zijn broertje Martijn (9) is eigenaar van een map met theezakjes. „Ik ben ook familie van de bekende Nico ter Wolbeek. Hij was de oom van mijn oma en spaarde 13.000 verschillende spaarpotten.” Zijn verzameling is op dit moment te zien in het Openluchtmuseum in Arnhem.

Hanno begon zeven jaar geleden met sparen. Hanno, terwijl hij naar een plank vol met auto’s wijst: „Ik kreeg voor mijn verjaardag een politiebus met een echte microfoon erbij. Ik vond dat zo leuk dat ik een politie- en brandweerverzameling ben begonnen.”

Het bleef niet alleen bij speelgoed. „Toen ik al heel wat auto’s gespaard had, werd me dat allemaal toch iets te nep. Ik wilde echte dingen hebben.” En dat lukte Hanno. Een politieman die hij kende gaf hem een pak. Later kreeg hij een pet en een stropdas.

Kerstpakket
De jonge Bunschotenaar krijgt zijn spullen ook op andere manieren. „Als er in de buurt rommelmarkt is, ga ik op jacht. Ook bezoek ik veel open dagen van politiebureaus, maar niet iedereen geeft makkelijk iets weg. Ik vroeg een keer om een beker met een blauw embleem van de politie en de agenten keken me zo verbaasd aan. Ik moest bijna op m’n knieën om de beker te krijgen.”

Ondertussen weten veel mensen de spaarfreak te vinden. De plaatselijke politie kent Hanno als meesterverzamelaar. Zij geeft dan ook wel eens wat aan hem. Hanno: „Bij ons in de kerk zit een politieman. Hij kwam laatst zijn kerstpakket brengen. Tenminste, de doos met het politielogo.”

Hanno vindt het leuk om zijn verzameling aan anderen te laten zien. „Ik heb wel eens in een bibliotheek en in het bejaardenhuis waar mijn opa woont een expositie gehouden.” Verschillende vitrinekasten mocht hij toen vullen.

Vol trots wijst Hanno naar een tweetal petten -een van de gevangenispolitie en een van een leerling-agent. „Die zijn al best oud.” Vervolgens pakt hij een politiecatalogus en zegt al bladerend: „Die hoed van een vrouwelijke politieagent kost 27,68 euro.”

Volgens het Nederlandse Politie Instituut is het verboden om als burger politie-uniformen en -petten te bezitten. Het doorgeven van de kleding is ook strafbaar. Hanno kijkt daar niet van op. „Anders kan iedereen als politieagent de straat op gaan om boetes uit te delen.” Voor verzamelaars vraagt hij enig begrip. Verontwaardigd: „Het is onzin dat zij geen politiepakken mogen hebben. Zij doen er niks verkeerds mee.” Hanno zou het verstandig vinden als zowel agenten als verzamelaars een vergunning krijgen voor het bezitten van politiekleding. „Zo wordt verkeerd gebruik voorkomen.”

Wegwerphandboeien
Hanno is nog niet uitverzameld. „Ik zou nog wel een speciaal politiepak willen hebben. Eentje die de politie draagt met feestelijkheden van het Koninklijk Huis of tijdens de Dodenherdenking.” Een stelletje handboeien lijkt hem ook geen verkeerd idee. „Maar die zijn heel duur. Ze kosten nog meer dan een pistool. Nu heb ik alleen van die wegwerphandboeien die de politie voor het uitgaansleven gebruikt.”

Hanno spaart nog meer. Op zolder duikt hij achter een gordijn en tovert een verzameling telefoonkaarten, markclips -een soort paperclips- en winkelwagenmuntjes tevoorschijn. Hiervoor bezoekt hij regelmatig verzamelbeurzen. „Ik ben daar echt een van de jongste verzamelaars”, zegt hij.

Een volledige loopbaan bij de politie ziet Hanno niet zitten. „Nee, ik zit nu op de Viersprong, een school voor praktijkonderwijs in Nijkerk. Hier leer ik voor kok.” Later wil hij wél graag bij de vrijwillige brandweer. „Maar dat duurt nog even, want volgens mij mag dat pas vanaf achttien jaar. ”

Wie Hanno verder wil helpen met zijn verzameling, kan hem bellen op 033-2986127.

Er zijn nog geen reacties geplaatst.