Petra Jongeneel - 20 apr 2007 09:52 - Gewijzigd: 19 apr 2007 15:55

Indiase jongeren genieten in Holland van chinees

Werkelijk berekoud hebben ze het. Amper hebben de tien Indiase jongeren voet op Hollandse bodem gezet en de dikke truien komen voor de dag. „In India is het nu 38 graden.”

Een zestal matrassen staat woensdagmiddag nog tegen de huiskamerwand van een woning in Driebergen. „Hier heb ik vannacht geslapen.” Prosanna Kumar Uderigudi (17) wijst trots naar een van de bedden. Met de groep adoptiejongeren van Woord en Daad en een vijftal begeleiders logeren ze in het Driebergse huis.

Steeds meer blanke mensen stromen deze middag de woning binnen. Zij zijn uitgenodigd om hun adoptiekinderen in levenden lijve te ontmoeten. De jongeren kijken vol afwachting naar de blanke gezichten. Zullen hun ’ouders’ erbij zitten?

Prosanna Kumar en Uma Veeravelli (17), twee van de Indiase jongeren, zijn beiden erg enthousiast over hun verblijf in Nederland. Uma: „Dinsdag kwamen we na een overstap in Frankfurt aan. Ik had nog nooit gevlogen, maar het was totaal niet eng.” „Helemaal happy was ik, de vermoeidheid was in één keer weg”, grijnst Prosanna. „Op Schiphol ontmoette ik de Hollandse jongeren die vorig jaar als Young Ambassadors naar India kwamen. Het was geweldig om hen weer te zien.”

Zowel Uma als Prosanna woont in een „hostel” in India. Vanuit de arme wijk waar zij opgroeiden verhuisden zij -middels sponsorgeld- op jonge leeftijd naar een campus, waar zij wonen en naar school gaan. De familieleden die nog in leven zijn, ontmoeten zij „zo’n één keer per twee maanden.”

De jongeren die in Nederland scholen en steden bezoeken, keken de eerste dagen al hun ogen uit. Prosanna: „Bij ons gebruikt iedereen z’n claxon. Hier op straat is het gewoon stil.”

Uma verbaast zich over het feit dat koeien machinaal worden gemolken. „We waren woensdagmorgen op een boerderij. Boeren gebruiken bij het melken niet eens hun eigen handen.” Na afloop van het boerderijbezoek, gingen de jongeren naar een pannenkoekenrestaurant. Uma: „Met mes en vork eten vond ik niet makkelijk.”

De jongeren zijn vooral pittig eten gewend. „Hot en spicy, dat is typisch Indiaas”, zegt Uma, die elke maand voor de Achterkrant van deze krant schrijft. „Vanavond gaan we chinees eten, dus daarmee zitten we goed.”