Petra Jongeneel - 23 mrt 2007 14:18 - Gewijzigd: 23 mrt 2007 14:18

Levensvragen op de Dam

Scholieren Van Lodenstein College evangeliseren in hartje Amsterdam

AMSTERDAM - Rondfladderende duiven. Een man die in de openlucht driftig zijn xylofoon bespeelt. En een zilvergeschminkte kerel die met een doodskop aandacht probeert te trekken. Volop leven op de Dam. Opeens klinkt op hetzelfde Amsterdamse plein een directe vraag. Gesteld door een reformatorisch meisje. „Meneer, gelooft u in leven na de dood?”

Een eindje verderop tegenover de Nieuwe Kerk probeert een meisje -strakke spijkerbroek met bomberjack- van een tweetal jongeren af te komen. „Nee, sorry, ik voel me hartstikke happy. Jezus? Daar kan ik niks mee. En ik heb haast, doei.”

„Meneer, gelooft u in leven na de dood?”

Ietwat teleurgesteld, de handen vol evangelisatiefolders, kijkt het koppel elkaar aan. Samen met alle 6 vwo’ers van het Van Lodenstein College uit Amersfoort gaan ze deze donderdagmiddag het gesprek met andersdenkenden aan. Tijdens het vak levensbeschouwing zijn ze op school voorbereid op de gesprekken. Eerder op de dag hadden ze een ontmoeting met evangelist Krijgsman van de evangelisatiepost Simon de Looijer. Het gesprek met hem gaf de scholieren het laatste zetje om de straat op te gaan.

Eng, vinden sommigen. Aarzelend kijken ze de mensenmassa rond. Wie zullen ze aanspreken? Vooral oudere mensen die alleen lopen, valt een praatje te beurt. Marianne Karman en Herbert Streefkerk stappen op een bejaarde man af.

„Meneer, gelooft u in leven na de dood?” De man kijkt het meisje even vriendelijk aan. „Ik ben nog steeds zoekende. Ik zie zo veel ellende om me heen. Ik weet niet waarin ik moet geloven. Eens zal ik het weten.”

Marianne: „Eens? Misschien stel ik een vreemde vraag, maar hoe oud bent u?” De man lacht. „85, Meiske.” „Dan heeft u menselijkerwijs gesproken niet veel tijd meer.” Herbert mengt zich in het gesprek. Kort en helder legt hij uit dat in de Bijbel antwoorden staan voor zoekende mensen. „Ik heb hier het Johannesevangelie voor u.”

Onderste ladder
„Ja, ik geloof in iets na dit leven.” Een 75-jarige man met een geruite pet op knikt beslist naar Lennart de Jong en Jolien van Ginkel. „Maar je moet niet te lang over de eeuwigheid nadenken, anders word je gek. ’t Is zo lang, hè?” Open vertelt hij over zijn twee vrouwen die hij beiden door de dood moest verliezen. „Ze hebben beiden goed geleefd, die zijn echt in de hemel. Daar ga ik ook heen.”

„Gelooft u ook in een hel?” vraagt Lennart. De man schudt zijn hoofd. „Nee, God is liefde. Daar past een hel niet bij. Mensen als Saddam Hussein hebben een plekje in een soort voorborcht, de onderste ladder van de hemel. Na miljoenen jaren mag hij misschien wat hogerop.”

Eerlijk wijst Jolien de man erop dat er voor God geen tussenweg bestaat: het is de hemel óf de hel. „God is inderdaad liefde, maar Hij moet ook de zonde straffen. Want Hij is rechtvaardig. Wij mensen komen niet in de hemel omdat we goed leven, maar alleen door het geloof in Christus.” „Nee, die hoofdstukken in de Bijbel die over de hel gaan, geloof ik niet”, houdt de man aan. Een folder wil hij nog wel lezen. „Ja, dat vind ik leuk, dat doe ik. En mijn naam? Schrijf maar op: Franciscus Xaverius Cornelis Streefland uit Amsterdam.”

„Ik voelde me echt machteloos, joh”, geeft Lennart achteraf toe. „Ik zou zo’n man willen overtuigen van de waarheid, maar ik kom niet verder.” Jolien herkent dit gevoel. „Maar we moeten mensen ook loslaten. Wij mogen God vragen of Hij het gesprek wil zegenen. De vrucht is aan Hem.”

Allochtoon
Op een bankje zit een allochtone jongeman druk te praten met Jacobine van Leeuwen en Gerald Stegerman. „Weet je, er moet iets gebeuren in je leven voordat je doodgaat. Je moet berouw hebben over je zonden en vergeving krijgen, weet je.” Jacobine knikt de moslimjongen toe en haakt in op wat hij zegt. „En daarom is Gods Zoon voor zondaren gestorven, zodat wij vergeving kunnen krijgen.” De kerel schudt beslist zijn hoofd. „Nee, hij is niet gestorven. In de Koran staat dat hij leeft.” Toch pakt hij enthousiast het Johannesevangelie aan. „Helaas kan ik de Koran niet voor jullie vertalen.”

Even later zingt de 6 vwo-groep als afsluiting van de dag uit volle borst Psalm 84:3 in de evangelisatiepost. Evangelist Krijgsman: „We zagen vanmiddag hoe mooi en moeilijk evangeliseren kan zijn. Maar welzalig hij die al zijn kracht en hulp alleen van Hem verwacht. Die leert dat er voor Jezus geen hopeloze gevallen zijn.”