Vergezichten
Evaluatie
Er komt een moment in ons leven waarop we zullen terugkijken op wat we hebben gedaan en wat we hebben bereikt. Vroeger of later moeten we wat tijd besteden aan een evaluatie. We zijn nu nog jong, en we zijn geďnteresseerd in wat we hebben bereikt. Iedere volgende overwinning maakt onze trots groter.
Maar zelfs wanneer we beweren dat onze prestaties niets voor ons betekenen, wil dat niet zeggen dat we niet trots op onszelf zijn. Integendeel. Ieder van ons voelt zich wel eens trots wanneer er geen enkele reden voor is.
Is trots iets goeds of iets slechts? Het is goed wanneer dit gevoel op het goede gericht is - een christen te zijn. Wanneer we echt geloven in de Heere Jezus Christus.
Het is echter verdrietig wanneer mensen met veel gaven vervallen in zelfvoldaanheid. Ze zijn vaak onbereikbaar. Maar ook zij kunnen bereikt worden door de kracht van echte liefde.
We moeten bidden voor deze mensen en proberen echte liefde aan hen te betonen, net zoals Jezus deed.
Vera Zareva (17), Bulgarije
Sneeuw
Begin vorige maand werd ik wakker in een witte wereld en met het radiobericht dat mijn school en de meeste andere scholen in de omgeving gesloten waren. Mijn zussen en ik waren natuurlijk blij. Samen hebben we in de tuin een sneeuwpop gemaakt. In het park vlak bij ons stonden er nog vijftien.
Een paar dagen later klaagden mensen erover dat het niet nodig was geweest de scholen te sluiten. Toen ik buiten was, vond ik het op straat echter behoorlijk glad. Waren de scholen wel open geweest, dan had ongetwijfeld iemand een klacht ingediend wegens opgelopen letsel. Daarom was het wellicht beter dicht te blijven. Het sneeuwt niet zo vaak en ik vind dat, wanneer het sneeuwt, scholieren de mogelijkheid moeten hebben daarvan te genieten.
Sarah Wilderspin (17), Groot-Brittannië
Karten
Met de peetouders van mijn broertje Paulus zijn we pas naar een heel leuk park geweest: Hertylandia. Het is een soort pretpark met zwembaden, glijbanen en motorbootjes. Je kunt er ook karten.
We hebben daar gezwommen, maar het karten vond ik toch het mooist. De eerste keer heb ik natuurlijk een beetje langzaam gereden, maar bij de tweede ronde ging ik zo hard dat ik bijna de bocht vloog. Natuurlijk kreeg ik een standje van mijn vader, dus ik waarschuw jullie: pas goed op als je in zo’n wagentje stapt. Want als je erg hard rijdt is het best gevaarlijk.
Daarna zijn we nog naar een vulkaan geweest. We klommen een berg in de buurt op om de vulkaan beter te kunnen zien. Dat vond ik wel een beetje eng, omdat we dicht bij de afgrond stonden. Iemand waarschuwde ook goed op te letten want niet lang geleden waren er mensen beroofd. Op de parkeerplaats lag glas van ingeslagen autoruiten.
Ik vind het altijd heel leuk als we weggaan, maar mijn vader heeft niet zo veel tijd. O ja, ik vergeet haast te zeggen dat mijn broertje Paulus 3 jaar is en nog heel weinig haar heeft.
Néstor Rodríguez (8), Nicaragua
Reacties (3)
tralalalalala stagiair | maandag 12 maart 2007 - 17:12 | ![]() |
aantal posts:53 | nouja het idee maar he... |