Gerald Harbers - 16 feb 2007 20:45 - Gewijzigd: 16 feb 2007 20:45

Dennis (20) maakt gewaagde gerechten

Zoete aardappelen, spruitjes, eendenbout en snert met wild zwijn. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten waarmee Dennis Niemeijer (20) uit het Groningse Helpan vrijdag aan de slag ging. Hij deed mee aan de Wereldkampioenschappen Snert- en Stamppotkoken.

De kok in opleiding die in de keuken van Golden-Tulip Paterswolde staat, wil in eerste instantie het recept niet kwijt. „Als dat vooraf in de krant staat, weet ik zeker dat er op het kampioenschap mensen zijn die hetzelfde klaarmaken als ik.” Tijdens het fietsen kwam het idee om aan de slag te gaan met zoete aardappelen. „In een stamppot moeten aardappelen. Ik ging na welke soorten er zijn en ik dacht dat dit wel leuk zou zijn.”

Van het één komt het ander in de gerechten, zegt Dennis. „Ik probeer zo veel mogelijk basissmaken -zoals zoet en zuur- in één gerecht te combineren. Bij zoete aardappelen zijn spruitjes wel een leuke tegenhanger. Dat maakt het gewaagd. Daarbij komt nog een portsaus en een eendenbout.”

Dennis probeert de snert ook zo origineel mogelijk te maken. „Ik heb ervoor gekozen om in plaats van de varkenspoot die er normaal in gaat, wild zwijn te gebruiken.”

In de keuken van het restaurant oefende Dennis de afgelopen dagen op de stamppot en de snert. „Dan ben ik een beetje aan het experimenteren. Ik gooi er nog een snufje tijm bij, een beetje knoflook en ik kijk wat er nog meer nodig is.”

Al proevend komt Dennis tot een eindresultaat. „Daarna schrijf ik op wat ik nodig heb, omdat ik alles zelf moet meenemen naar het kampioenschap. Ik wil natuurlijk niet dat ene zoutpotje of die opscheplepel vergeten. En als het aanbrandt? Ik neem van alles meer dan genoeg mee, zodat ik altijd nog iets nieuws kan maken.”

De deelnemers krijgen drie uur de tijd om hun gerechten te bereiden. „Dat is niet veel tijd, maar het moet wel lukken. M’n chef zei dat ik gewoon goed moest oefenen, dan zou ik vanzelf leren waar ik mee moet beginnen en of alles lukt.”

Behalve op de smaak let de jury ook op de presentatie van de gerechten. „Ik probeer het natuurlijk zo mooi mogelijk te brengen. Dat doe ik op m’n werk ook. Speciaal voor de jury doe ik een deel van het eten in bakjes. Zo kunnen ze proeven zonder dat het een rommeltje wordt.”