Yordredactie - 14 feb 2007 17:21 - Gewijzigd: 14 feb 2007 17:21

„Ik ben de prins van Hoornbeeck”

Ze vindt haar Valentijn héél speciaal en wilde ’m graag verrassen. Woensdag kreeg Henriëtte Barten (16) de kans. Yord regelde een ontmoeting, midden op het schoolplein. Klasgenoten keken nieuwsgierig toe.

Een beetje zenuwachtig staat Henriëtte te wachten bij de receptie van het Amersfoortse Van Lodensteincollege. Ze hoorde dinsdagavond dat Yord haar liefdesverklaring heeft uitgekozen voor een ontmoeting met haar Valentijn. Nu is het zover; over een halfuur zal de scholiere Simon de Bruin (17) vertellen dat ze hun band heel speciaal vindt.

Snel worden de voorbereidingen voor het plan getroffen. Henriëtte wordt geholpen door twee vriendinnen, die bij haar blijven ter ondersteuning. Voor de laatste keer oefent ze nog even de zinnen die ze haar Valentijn zal influisteren.

Verschrikt kijkt Simon op als Yord hem een halfuur later uit de Engelse les haalt. Hij weet nog van niets. Een Valentijnsverrassing? Verlegen staat hij op, gevolgd door joelende klasgenoten. De docent, die van het complot af weet, lacht hem veelbetekenend toe.

Op het schoolplein wordt Simon bij de bus van Yord gebracht. Zijn klasgenoten sluiten zich in een kring om hem heen en worden stil om niets van het gebeuren te missen. Vrijwel allemaal houden ze hun mobiel in de aanslag om foto’s te maken.

Als Simon de achterklep opent, staat hij oog in oog met Henriëtte, die hem vanuit de Yordbus vriendelijk toelacht. Ze zit temidden van talloze rozen en ballonnen en reikt hem een groot, rood pakket aan. „Speciaal voor jou”, zegt Henriëtte, „omdat je daar zo gek op bent.” Schuchter maakt Simon het pakket open. Er zit een grote zak spekjes in, zijn lievelingssnoepjes.

Dan komt de Henriëtte uit de bus. „Beste Simon”, zegt ze. „We kennen elkaar al heel lang en ik vind jou heel bijzonder. Omdat het vandaag Valentijnsdag is, wilde ik je verrassen.” De rest is onverstaanbaar en alleen bestemd voor Simons oren. Lachend kijken klasgenoten toe. Er gaat een applaus op als Henriëtte zich naar haar Valentijn toe buigt en hem een zoen geeft.

Simon kleurt een beetje, maar hij straalt. De rozen die hij krijgt, deelt de scholier uit aan zijn klasgenoten. Wat hij er van vindt? „Ik voel me de prins van Hoornbeeck”.

Over de toekomst laten Simon en Henriëtte zich niet uit. De twee beloven wel dat Yord bericht krijgt als er ’nieuwe ontwikkelingen’ zijn. Bij dezen afgesproken.