In de steek gelaten
Bij ons in het gezin zijn heel grote problemen, toch zien we onze wijkouderling bijna alleen met huisbezoek. En dan heb ik het idee dat hij alleen voor mijn ouders komt. En de kinderen dan? En ik dan? Ik voel me heel vaak door de kerk in de steek gelaten. Tijdens het huisbezoek klap ik helemaal dicht als ze wat aan me vragen, omdat er zo veel wrok bij mij zit. Hoe kom ik van die wrok af? Wat moet ik doen? Ik durf het niet te zeggen!
De ouderlingen zullen best opzien tegen huisbezoek in jullie gezin. Wat moeten ze zeggen? Hoe moeten ze de kinderen aanspreken? Jij hoopt op je beurt dat er eindelijk eens iets aan je wordt gevraagd. Gaandeweg het huisbezoek word je teleurgesteld, misschien wel verdrietig. Of kribbig. En als de ouderling dan toch iets vraagt, hoeft het eigenlijk niet meer.
En de ouderling? Die denkt dan misschien: Oei, laat ik maar niet verder vragen. En achteraf denkt hij: Wat ben ik weer tekortgeschoten, wat heb ik toch wijsheid van de Heere nodig.
Mag ik een paar handvatten geven? De eerste geldt niet alleen jou, maar iedereen: Buig je knieën als je huisbezoek krijgt. Met huisbezoek stuurt de Heere namelijk Zijn ambtsdragers naar jullie gezin. Dat is een belangrijke avond waarop over de Heere en Zijn dienst wordt gesproken.
Nog iets. Probeer je probleem met je ouders te bespreken. Misschien kunnen zij je helpen door tijdens huisbezoek ongemerkt het gesprek op jou te brengen. Ook ouders hebben tijdens huisbezoek de verantwoordelijkheid dat het hele gezin aan de beurt komt. En als je wat ouder bent, kun je misschien wel zelfstandig huisbezoek krijgen.
Je ouders kunnen de ouderlingen ook vragen of het tijdens het huisbezoek niet alleen over de problemen hoeft te gaan. Ze kunnen erbij zeggen dat ze het fijn zouden vinden als ze de wijkouderling nog eens kunnen spreken. Zulke vragen zijn echt niet brutaal. Misschien is de wijkouderling ook wel verlegen met de situatie en is hij blij als hij hoort dat jullie gezin graag eens met hem praat.
Je voelt je in de steek gelaten. Natuurlijk weet je dat dit niet de bedoeling van de kerk is. Maar toch zit je met dit gevoel. Koester dit gevoel in elk geval niet. Voor je het weet zit je op zondag met wrok in de kerk. Daar ben je slecht mee af!
Bovenal, zoek uit genade de Heere tot je deel te krijgen. Want „de Heer’ zal, in dit moeilijk leven, Zijn volk en erfdeel nooit begeven.” Van harte toegewenst!
Ds. J. M. D. de Heer, Middelburg
Heb jij een vraag over geloof, relatie of samenleving? Mail naar achterkrant@refdag.nl, of stuur een brief naar Redactie Achterkrant, Postbus 670, 7300 AR Apeldoorn.
Lees meer vragen en antwoorden in het dossier ff serieus.
Reacties (4)
jel bezorger | vrijdag 23 maart 2007 - 17:15 | |
aantal posts:42 | sterkte ermee, en Gods hulp toegewenst |