Petra Jongeneel -  9 feb 2007 10:40 - Gewijzigd: 9 feb 2007 10:26

„Ik heb lang ’s avonds niet over straat gedurfd”

Het is inmiddels drie jaar geleden. Maar toch bezorgt de herinnering John (21) nog koude rillingen. Op een duister paadje werd hij met de dood bedreigd en moest hij zijn bezittingen inleveren. „Ik krijg nog elke maand schadevergoeding.”

Steeds meer jongeren worden slachtoffer van geweld, zo bleek deze week uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. John kan erover meepraten. Hij fietst ’s avonds rond halftien naar huis. Het begint al wat donker te worden. Bij een stoplicht staan twee jongens - een blanke en een zwarte. „Ik vertrouwde hen al niet. Het waren wat duistere figuren.”

Als het licht op groen springt, fietst John het tweetal snel voorbij. Even later komt de Nederlandse jongen naast John rijden. „Ik schrok en dacht: wat moet-ie van me?” Hij bleek een peuk te willen. „Dat viel me alles mee. Ik zei hem dat ik niet rookte.”

Het tweetal raakt aan de praat en de Nederlander blijkt dezelfde richting op te moeten als John. Als John bijna thuis is -„ik moest alleen nog door een tunneltje fietsen”- pakt de jongen hem beet en dwingt hem te stoppen. „Hij vroeg of ik een jongen uit de buurt kende met wie hij ruzie had. Vervolgens gebood hij mij een donker paadje in te rijden. Toen ik tegenspartelde, bedreigde hij me met de dood. Ik kreeg het spaansbenauwd. Ik dacht: Dit is een of andere gek die me wil neersteken.”

John rijdt mee het paadje in. Daar worden hem zijn telefoon en portemonnee -met 170 euro- afgenomen. „Toen ik deze niet snel genoeg gaf, maakte de knul een beweging naar zijn binnenzak, alsof hij een mes wilde pakken. Ik wist niet hoe snel ik m’n spullen moest inleveren.” De jongen ging ervandoor.

Totaal overstuur fietst John naar zijn oma, die zijn ouders waarschuwt. Tot diep in de nacht zit hij vervolgens op het politiebureau, waar hij van zich af praat. Ook Slachtofferhulp komt er aan te pas.

De dader wordt later in de kraag gevat. „Ik vond de confrontatie te heftig, daarom ben ik niet naar de rechtbank gegaan.” De dader krijgt een jaar celstraf -hij had nog meerdere delicten op zijn naam staan- en John krijgt 400 euro schadevergoeding. „Ik heb lange tijd ’s avonds niet over straat gedurfd. En nog ben ik alert. Ik pak liever de auto dan de fiets.”

John heet in werkelijkheid anders.