Martha van der Have (16)
De koffiepot op tafel
Je hebt mensen om je heen
Iedereen is gezellig
Maar jij voelt je alleen
Alleen met je gedachten
Niemand denkt als jij
Iedereen heeft een mening
Maar jij hoort er niet bij
Je voelt verloren
Iedereen is zelfbewust
Jij weet niet wie je bent
Je voelt je ongerust
Zal je ooit veranderen
Voel je ooit geluk
Blijf je altijd onzeker
Gaat zo je leven stuk
Het duister om je heen
Geen dag zonder zorgen
Wie ben ik en waar leef ik voor
De zorg van elke morgen
Het is de leeftijd
Altijd weer
Zij hebben makkelijk praten
Zij zijn zo jong niet meer
Toch zit er iets van binnen
Wat je ontdekken moet
Je kent het leven even
Die ander veel te goed
De zorgen van het jong zijn
Geven jou verdriet
Tranen die je droogt
Het zijn de echte tranen niet
Je houdt van het leven
Ook al geeft het je verdriet
De echte tranen ken je
Als Gods heilsplan is geschied
Reacties (9)
Elisa bezorger | donderdag 25 januari 2007 - 19:32 | |
aantal posts:14 | Zo, echt een mooi gedicht hoor, het geeft wel goed aan hoe je je kunt voelen als je een pubertje bent! Xxx |
elspeetse stagiair | vrijdag 26 januari 2007 - 13:31 | |
aantal posts:64 | De werkelijkheid komt er erg in naar voren; heel knap en mooi gemaakt!!! |
witlof bezorger | vrijdag 26 januari 2007 - 14:32 | |
aantal posts:9 | hij is echt super. hoe kun je het |
Thirsa stagiair | vrijdag 26 januari 2007 - 14:40 | |
aantal posts:78 | SUPER |
anouk redacteur | vrijdag 26 januari 2007 - 18:23 | |
aantal posts:411 | dit is echt een cool gedicht | |
school is leuk!! |
corlientjuh stagiair | vrijdag 26 januari 2007 - 19:52 | |
aantal posts:87 | die is echt knap geschreven!! Alleen yord waarom staat het in het wit geschreven? Beetje onduidelijk. Jammer van zo'n mooi gedicht!!! |
cooltje correspondent | maandag 29 januari 2007 - 18:16 | |
aantal posts:195 | hee das goed egt heel mooi groetjes Nicole | |
Love Tal Forever! |