Geplaatst:25 jan 2007 09:32 - Gewijzigd: 25 jan 2007 09:32

Maarten Fokker (17)

Droom

Jij droomde,

maar ’t was bedrog.

Zaken die er niet waren,

Ervoer je toch.

Je had geen oog voor de werkelijkheid,

vol van verliefdheid.

Maar ik gaf helderheid.

Je stortte in,

je wereld verging.

Eenzaamheid.

Woorden schoten te kort,

konden je niet troosten.

Tijd van verdriet.

‘Ik leef met je mee’ waren mijn woorden

maar ik wist niet hoe ze vielen.

Misschien leeg, harteloos.

Misschien deed je ’t je toch wat.

Ik weet het niet

Weet ook niet hoe dit gedicht valt

Als jíj het ziet.

Ik heb voor je gebeden

God alleen weet hoe jij je precies voelt.

‘Werpt al uw bekommernissen op Hem’

Hij zegt: “Ik zal raad geven,

Mijn oog zal op u zijn”.