Mirjam van Koeveringe (13)
De ruwe hand
Ik kwam stilletjes aangelopen
In de hoop dat hij het niet hoort.
Maar toch, hij kwam alweer aangeslopen.
Met zijn ruwe, ruwe hand omhoog.
Ik voelde een ruwe hand
Ik probeerde nog opzij te springen.
Maar die ruwe hand, die ruwe hand houd mij vast.
Ik kan wel huilen van verdriet.
Die pijn zit niet van buiten.
Maar mijn binnenste huilt.
Ik huil tranen met tuiten.
Maar die ruwe hand, die ruwe hand houd me vast.
Die ruwe, ruwe hand gaat los!
Een heerlijk gevoel
Maar opeens een harde klap.
Die ruwe, ruwe hand deed mij echt pijn.
Die morgen was mijn kussens nat van tranen.
Gelukkig, het was maar een droom.
Zou hij weer een keer komen,
Met die ruwe,ruwe hand omhoog?
Hij die mij pest,
Ik heb er nachtmerries van.
Hij gaat steeds maar door.
Die ruwe, ruwe hand komt telkens terug!
Reacties (3)
sarimarijs bezorger | donderdag 25 januari 2007 - 16:32 | |
aantal posts:37 | Hey echt een mooi gedicht ik ken je nog van het kamp Lierop 4jaar geleden. Heb je dit zelf mee gemaakt? |
Kuszz stagiair | donderdag 25 januari 2007 - 16:34 | |
aantal posts:64 | mooi maar droevig. |