Rebekka Struik (16)
Eeuwig afscheid.Waarom heb je me verlaten,
hier zomaar laten staan?
Heb je geen afscheid van me genomen,
of me mee laten gaan?
Waarom kon je īt niet vertellen,
ook niet schrijven in een brief.
Je hebt zelfs niets meegenomen..
benīt vertrokken als īn dief.
Maar nu is het te laat.
Geen tijd meer voor een kus.
Je steen liet het me weten:
`Hier rust ik nu aldus.`