Geplaatst:20 dec 2006 11:13 - Gewijzigd: 20 dec 2006 11:13

Ingekomen stukken

Een kerkenraadsvergadering bevat meestal heel wat vaste punten. Onder andere opening met gebed, Schriftlezing, het zingen van een psalmvers en een meditatie. In Garderen zijn we sinds kort gewoon dat kerkenraadsleden, om de beurt, de opening verzorgen. Ik was dit gewend vanuit het Canadese Springford. De stichter van die gemeente had dit ingesteld om zodoende elkaar als ambtsbroeders wat beter te leren kennen, elkaar als het ware in geestelijk opzicht in het hart te kunnen kijken.

Op de laatste kerkenraadsvergadering werd een meditatie voorgelezen over Noach, over wie zijn vader bij het geven van zijn naam zei: Deze zal ons troosten…

We zongen Psalm 73 vers 12. Verder moeten natuurlijk de notulen worden gelezen, het verslag van de vorige vergadering, zodat ieder weer weet wat er toen besproken en besloten is.

Ik heb eens gelezen dat in Utrecht, in de tijd van de oudvaders, de notulen aan het eind van de desbetreffende vergadering werden gelezen; dan werden ze ook getekend, zodat eenieder zeker wist dat dit allemaal besproken en besloten was. Tegenwoordig gebeurt het op de volgende vergadering, waarbij het nogal eens voorkomt dat iemand opmerkt: Is dat besloten? Hebben we dat ook besproken? Ik weet het niet meer. Een goede notulist is dan ook onmisbaar. Meer dan eens heb ik ervaren: de voorzitter van een vergadering functioneert zo goed als zijn scriba of secretaris/notulist goed functioneert. Daarover heb ik in Garderen gelukkig niet te klagen.

Daarna komen de ingekomen stukken ter sprake. Meestal gaat het over periodieken en aanvragen om geldelijke en andere steun. Onder de ingekomen stukken zijn soms ook brieven van mensen in de gemeente die bij de kerkenraad dingen onder de aandacht willen brengen als de praktijk van de doop of van het heilig avondmaal; het gevaar van occultisme; hoe we de jeugd bij de gemeente kunnen houden en hoe we bij hen het belang kunnen benadrukken van de dingen van God en Zijn Woord; of juist hoe we ouderen en eenzamen in het midden van de gemeente kunnen laten voelen dat we één grote familie vormen.

Ook jongeren dragen soms een onderwerp aan, zoals gebedsgenezing - hoe moeten en mogen we op grond van Gods Woord daarover denken en daarmee omgaan? Het kost een kerkenraad veel tijd en energie om eerlijk en grondig deze dingen te bespreken. Hierbij komt dat het nogal eens vragen betreft die wij niet direct kunnen beantwoorden, of problemen waar ook wij als kerkenraadsleden geen oplossing voor weten. Wat te denken bijvoorbeeld van acupunctuur? Is dat occultisme? Of is dat alleen maar een voor ons wat vreemde en onbegrijpelijke, maar toch aanvaardbare geneeswijze? Belangrijk om te weten als het gaat over de vraag ”hoe staan wij voor God?” Want occulte praktijken hebben invloed op het geestelijk leven. De verantwoordelijkheid van een kerkenraadslid om het welzijn van de gemeente te dienen, is niet gering. Daarom is het belangrijk om schouder aan schouder te staan voor de gemeente. Het is mij een vreugde om zo al bijna twee jaar voorzitter van de Garderense kerkenraadsvergadering te mogen zijn. Belangrijker nog is om samen de weg te weten in Gods heilig Woord en ons door dat onfeilbare Woord te laten regeren. Wanneer wij de verwarring zien die er ook onder ons is, is het een wonder dat er nog eenheid is in een gemeente met zo veel honderden zielen.

Ds. W. Pieters, Garderen