Jan-Kees Karels - 18 dec 2006 14:32 - Gewijzigd: 18 dec 2006 14:32

Sleutelen aan liedteksten

Koor- en schoolbesturen waken over rechtzinnigheid

Vanaf reformatorische kansels wordt geregeld gewaarschuwd tegen geestelijk liederen die de toets der rechtzinnigheid niet kunnen doorstaan: „Gemeente, er ruist helemaal niets langs de wolken!” Intussen sleutelen scholen en zangverenigingen ijverig aan liederen om ze op maat te maken voor eigen kring.

Een meisje van een jaar of tien groeit op in een piëtistisch gezin. Haar oudere zusje wijdt haar in in de dingen des levens. Ze legt uit welke mopjes je nooit mag doorvertellen, openbaart geheimen en komt met een raadseltje op de proppen. Lied 116, bundel Johan de Heer: ”O, grijp vast de doorboorde hand!” Wat is er mis met deze tekst? Terwijl het jongere zusje peinzend voor zich uitstaart, verklapt het oudere zusje alvast: „Wíj grijpen niets, God grijpt óns!”

Een reformatorisch mannenkoor wijzigt het lied ”Samen in de naam van Jezus” in de toepasselijker variant: ”Kennen wij de naam van Jezus?” Enkele psalmen in de berijming van 1773 moeten het ontgelden. Klassiek is de kritiek op de Lofzang van Zacharias, het vierde couplet. „Die met ons lot bewogen” heet dan een verkeerde uitdrukking, alsof God de verlossing uitdacht uit medelijden met mensen. Rechter in het spoor van de gereformeerde leer zou het zijn om te zingen: „Die in Zichzelf bewogen.”

Lees het hele artikel vandaag in de bijlage Talent van het Reformatorisch Dagblad