Van onze verslaggevers -  5 dec 2006 16:21 - Gewijzigd: 5 dec 2006 16:21

Boven aan de trap komt er een man

HOOGERHEIDE - Niels, bijna tien jaar, tekende „Jesse met die vent.” Plus een spreekwolkje: „Dit mag nooit meer gebeuren.”

„Dit is niet leuk.” „Er is iets ergs gebeurd.” Kinderen hebben zo hun eigen taal om schokkende gebeurtenissen te omschrijven. Voor het eerst na de moord op de 8-jarige Jesse Dingemans gingen zijn leeftijdsgenoten maandag weer naar school, de Klim-Op. Ze werden begeleid door hulpverleners en leerkrachten.

Het 7-jarige zoontje Jamie van Waldy Boers is danig van slag na de moord. Hij huilt en slaapt slecht. Niet ver van de school stapt het kereltje, getooid met een rugzakje, de auto van zijn moeder in. „Hij heeft het heel vaak over de dood en een mes. Hij zei ook dat Jesse nu geen pakjes voor Sinterklaas zal krijgen.”

Het drama kwam extra dichtbij omdat de familie afgelopen vrijdag van nabij kon zien hoe een helikopter jacht maakte op de voortvluchtige verdachte. „Dat maakt het voor een kind spannend, maar ook eng.”

Rond drie uur komen twee jochies aangefietst. Joep en Romano, allebei zeven. Ze vertellen hoe het op school is gegaan. Romano: „Eerst mochten we een voor een in de groep over Jesse vertellen.” Joep: „Daarna hebben we een tekening voor hem gemaakt.”

Schuchter vertellen de ventjes daarover. Joep: „Ik heb getekend wat er gebeurd is. Jesse mocht van de juf naar boven. Als hij boven aan de trap is, komt er een man.” Romano hield het bij een beertje en een roos. „Dat deden andere kinderen ook.”

Een vader begeleidt zijn kinderen uit school. Ze zitten in groep 6 en 8. Om de aangrijpende gebeurtenissen te kunnen verwerken, is de man van zijn werk thuisgebleven. „Gelukkig heeft mijn baas begrip.”

Hun gezinsleven staat nog steeds op zijn kop. „De kinderen zijn van slag, als vader voel ik boosheid, woede. Zeker nu ik mijn kinderen voor het eerst weer uit school haal, merk ik hoe diep dat zit.”

In de toedracht en de identiteit van de verdachte is de vader niet geïnteresseerd. „Misschien dat ik me daar later in ga verdiepen. Nu ben ik nog niet zo ver.”

Twee moeders discussiëren bij de uitgang van de school over het maandag geopperde plan de schooldeuren vanaf nu gesloten te houden. Een van hen wijst het voorstel resoluut af. „Dat ze daar nu over beginnen, kan ik me wel een beetje voorstellen, maar Hoogerheide is een dorp. Wat mij betreft blijft dat zo.”

De vrouw noemt de eerste schooldag spannend. In tegenstelling tot anderen filosofeert ze volop over de verdachte en zijn motief. „Ik denk dat hij dit echt zo gewild heeft. Misschien horen we ooit nog wat hem nu bezielde. Maar echt begrijpen zal ik dit nooit.”

Ook moeder Jolanda kan het drama niet doorgronden. „Weet die man wel wat hij heeft aangericht? Hij heeft de familie van Jesse voor het leven verwond. Ik hoop dat hij zijn straf niet zal ontlopen.” Her en der in Hoogerheide klinkt de roep om de doodstraf.

De directie van de Klim-Op heeft een goed gevoel over de eerste schooldag. Directeur Michel Brouwer meldt dat vooral de kinderen vanaf groep 6 behoefte hadden om te praten. „De jongere leerlingen gingen sneller over tot andere dingen.”

Medewerkers van Slachtofferhulp blijven nog zeker de hele week op school, zegt Brouwer. „Daar ben ik heel blij mee. Het is niet alleen goed voor de kinderen, maar ook voor ouders die het moeilijk hebben. Ook vanaf volgende week zijn ze nog op afroep beschikbaar.”

Op de lange, groene heg voor de Klim-Op groeit de massa bloemen gestaag. Knuffels, speelgoedautootjes. Onbegrip op de bijgestoken brieven. „Waarom??? Dit is niet te begrijpen.”

Zie ook:
Begrafenis Jesse donderdag
Julien C. was op basisschool